dag 27: dinsdag 07/08/07
Gisteren hadden Weking en Merle al redelijk snel gedaan met het maken van de moto. Waarschijnlijk is hij terug in orde, maar we zullen het pas zeker weten als we er een paar kilometer meer op hebben staan. Daarna zijn we nog wat gaan rondkijkein Fort Benton, waar we nog een paar ruige bikers tegen het lijf gelopen hebben.
Vandaag hebben we weer een ontbijt met pannekoeken gekregen, waarna we een kijkje genomen hebben op de boerderij van Merle. Nu wordt ze uitgebaat door een van z'n dochters en haar man, die het volgens Merle niet opperbest doen. Een interessante rondleiding gekregen, waardoor we nu alles weten over het boerenleven in Fort Benton. 's Avonds hebben we ons in de zetel gezet en een filmke gekeken op de bigscreen-tv...
dag 28: woensdag 08/08/07
Synje, een gelukkige verjaardag en een dikke kus van nonkel Weking en tante Liesbeth...
Voor de verandering vandaag ontbijt met ommelet. Lekker, lekker... Daarna zijn we vertrokken op een kanotocht op de Missouririvier. Echt prachtig. Er was helemaal niemand, buiten ons 2 kano's, wat pelikanen, koeien enz...
Vanavond gaan we met ne pizza nog eens een filmke kijken en morgen zijn we dan ribbedebie.... op weg naar Yellowstone.
Tot schrijfs, e-mails of horens...
Groeten,
Liesbeth en Weking
woensdag 8 augustus 2007
maandag 6 augustus 2007
Gezellige dagen en vooral avonden...
dag 24: zaterdag 04/08/07
Omdat het maandag Britisch Colombiadag is - een flauw excuus voor een extra vrije dag - is alles hier gesloten. Daarom hebben we besloten om direct de grens met de States over te steken en hulp te zoeken bij Merle en Jan, het koppel dat we op de ferry leren kennen hebben.
Vandaag zijn we dus de grens gepasseerd in Eureka, waar men ontdekt heeft dat een of andere snul in Alaska ons een verkeerd visum gegeven heeft, namelijk een visum voor 6 maanden in plaats van 3. Maar die douane-agent vertrouwde ons wel en heeft ons laten gaan, waardoor we nu in principe 6 maanden hier mogen rondhangen.
Daarna zijn we het Glacier Nat. Park ingedoken. Een prachtig park, wat minder bekend is dan Jasper, maar zeker even mooi. Hier hebben we trouwens beer nummer 7 nog gezien, wat blijkbaar steeds minder spectaculair wordt voor ons tweetjes.
's Avonds op de campground kwamen we nog ne motorijder tegen en dat bleek dan toch wel nen Belg te zijn zeker. Dus zoals het goeie Belgen betaamt, hebben we ons een paar pinten aangeschaft en waren we de laatsten die in ons bedje kropen. Het was ne gezellige avond en hopelijk gaan we elkaar ergens terug tegenkomen, dat zou dan ongeveer in de buurt van Yellowstone moeten zijn... We zullen zien.
dag 25: zondag 05/08/07
's Morgens afscheid genomen van Jurgen, onze Belgische vriend, en verder getrokken richting Merle en Jan. Onderweg veranderden de bergen stilletjesaan in heuvels en de bomen in graanvelden, waardoor we, al rijdende door een Indianenreservaat, een prachtig wijds zicht kregen. Hetgene wat daar opvalt, is de armoedige toestand waarin die mensen leven. Ze hebben veel van hun prachtige cultuur verloren...
In de late namiddag zijn we dan in Fort Benton aangekomen, waar we door Merle en Jan als koning en koningin onthaald werden. We hebben hier leuk al onze kleren kunnen wassen, een doucheke kunnen pakken, kunnen slapen in een zacht beddeke en een lekker warm maal tussen onze kiezen kunnen slaan. Ja, het was geen slecht idee om hier naartoe te komen. Na een glaasje wijn zijn we in ons beddeke gekropen voor onze welverdiende nachtrust...
dag 26: maandag 06/08/07
Het is nu 11 uur 's morgens en hebben net een gigantisch pannekoekenontbijt gekregen. Nu zijn de Weking en Merle in de garage bezig aan de moto. De Weking heeft de onderdelen, die we nodig hebben, gelukkig bij en Merle zou blijkbaar het nodige gereedschap hebben. We zullen vanavond zien of het gelukt is...
Omdat het maandag Britisch Colombiadag is - een flauw excuus voor een extra vrije dag - is alles hier gesloten. Daarom hebben we besloten om direct de grens met de States over te steken en hulp te zoeken bij Merle en Jan, het koppel dat we op de ferry leren kennen hebben.
Vandaag zijn we dus de grens gepasseerd in Eureka, waar men ontdekt heeft dat een of andere snul in Alaska ons een verkeerd visum gegeven heeft, namelijk een visum voor 6 maanden in plaats van 3. Maar die douane-agent vertrouwde ons wel en heeft ons laten gaan, waardoor we nu in principe 6 maanden hier mogen rondhangen.
Daarna zijn we het Glacier Nat. Park ingedoken. Een prachtig park, wat minder bekend is dan Jasper, maar zeker even mooi. Hier hebben we trouwens beer nummer 7 nog gezien, wat blijkbaar steeds minder spectaculair wordt voor ons tweetjes.
's Avonds op de campground kwamen we nog ne motorijder tegen en dat bleek dan toch wel nen Belg te zijn zeker. Dus zoals het goeie Belgen betaamt, hebben we ons een paar pinten aangeschaft en waren we de laatsten die in ons bedje kropen. Het was ne gezellige avond en hopelijk gaan we elkaar ergens terug tegenkomen, dat zou dan ongeveer in de buurt van Yellowstone moeten zijn... We zullen zien.
dag 25: zondag 05/08/07
's Morgens afscheid genomen van Jurgen, onze Belgische vriend, en verder getrokken richting Merle en Jan. Onderweg veranderden de bergen stilletjesaan in heuvels en de bomen in graanvelden, waardoor we, al rijdende door een Indianenreservaat, een prachtig wijds zicht kregen. Hetgene wat daar opvalt, is de armoedige toestand waarin die mensen leven. Ze hebben veel van hun prachtige cultuur verloren...
In de late namiddag zijn we dan in Fort Benton aangekomen, waar we door Merle en Jan als koning en koningin onthaald werden. We hebben hier leuk al onze kleren kunnen wassen, een doucheke kunnen pakken, kunnen slapen in een zacht beddeke en een lekker warm maal tussen onze kiezen kunnen slaan. Ja, het was geen slecht idee om hier naartoe te komen. Na een glaasje wijn zijn we in ons beddeke gekropen voor onze welverdiende nachtrust...
dag 26: maandag 06/08/07
Het is nu 11 uur 's morgens en hebben net een gigantisch pannekoekenontbijt gekregen. Nu zijn de Weking en Merle in de garage bezig aan de moto. De Weking heeft de onderdelen, die we nodig hebben, gelukkig bij en Merle zou blijkbaar het nodige gereedschap hebben. We zullen vanavond zien of het gelukt is...
Verjaagd door de beer
dag 22: donderdag 02/08/07
Vandaag was een dag vol spanning en sensatie... Eerst rustig vertrokken en toen het warmer en warmer werd, hebben we eindelijk onze inserts uitgeritst. Een zalig gevoel van vrijheid in dat motopak nu! Het zonneke brandde zalig op ons koppekes toen we iets voorbij Jasper een prachtige waterval gingen bekijken. Uit financiele overwegingen wilden we ons tentje daar opstellen. Toen we alles hadden opgesteld om ons overheerlijke avondmaal te bereiden, hoorde de Weking plotseling iets ritselen in de struiken en daar stond hij ineens... beer nummer 6, de Ronny... zo maar op 4 meter van ons. Hij had blijkbaar niet graag dat we daar waren, want hij maakte een paar grellige* geluiden en gebaren. Wij dus maar stilletjes achteruit gegaan en al onze spullen achtergelaten. Hij heeft daar zo een kwartier rond ons tafeltje en de moto gelopen en is dan maar afgedropen. Tja, veel praat hadden we niet meer, toen we onze spullen moesten op gaan ruimen.
We zijn dan uit veiligheidsoverwegingen toch maar op ne campground gaan staan, waar we nog nen hoop toffe mensen hebben leren kennen, waaronder nen Amerikaan, nen Iranees, ne Libanees, een paar Duitsers, ...
Ah ja, jullie denken misschien: "Beer nummer 6, dat klopt toch niet. Die Liesbeth kan niet meer tellen zeker.", maar niets iets minder waar (gelukkig), want we hebben onderweg nog nen beer gezien... beer nummer 5 dus.
Verder heeft La Poderosa, zoals we de moto gedoopt hebben, haar eerste probleempje prijsgegeven. Er is blijkbaar een rubberke kapot dat voor de afdichting zorgt tussen de schakelbak en de cardan. Nu loopt de olie dus vanuit de schakelbak naar de cardan met lekken tot gevolg. Klopt mijn uitleg zo een beetje, Jan?
* Voor niet Nieuwmoerenaren: grellig = griezelig
dag 23: vrijdag 03/08/07
Eerst ontbijt genomen met het Duitse koppel waarmee we onze kampplaats gedeeld hadden en dan vertrokken om een mooie tocht te maken door de Canadese Rockie Mountains. Mooie bergen en gigantische gletsjers, die ooit nog veel gigantischer bleken te zijn, gezien. Prachtige natuur, maar iets te veel toeristen.
La Poderosa begint stilaan nogal hard te lekken, maar we vullen haar af en toe bij en dan is ze weer tevreden. Daarstraks bij een motogarage gestopt, maar die konden ons niet helpen en hebben ons verwezen naar een andere garage, waar we morgen een kijkje zullen nemen... Op hoop van zege!
Vandaag was een dag vol spanning en sensatie... Eerst rustig vertrokken en toen het warmer en warmer werd, hebben we eindelijk onze inserts uitgeritst. Een zalig gevoel van vrijheid in dat motopak nu! Het zonneke brandde zalig op ons koppekes toen we iets voorbij Jasper een prachtige waterval gingen bekijken. Uit financiele overwegingen wilden we ons tentje daar opstellen. Toen we alles hadden opgesteld om ons overheerlijke avondmaal te bereiden, hoorde de Weking plotseling iets ritselen in de struiken en daar stond hij ineens... beer nummer 6, de Ronny... zo maar op 4 meter van ons. Hij had blijkbaar niet graag dat we daar waren, want hij maakte een paar grellige* geluiden en gebaren. Wij dus maar stilletjes achteruit gegaan en al onze spullen achtergelaten. Hij heeft daar zo een kwartier rond ons tafeltje en de moto gelopen en is dan maar afgedropen. Tja, veel praat hadden we niet meer, toen we onze spullen moesten op gaan ruimen.
We zijn dan uit veiligheidsoverwegingen toch maar op ne campground gaan staan, waar we nog nen hoop toffe mensen hebben leren kennen, waaronder nen Amerikaan, nen Iranees, ne Libanees, een paar Duitsers, ...
Ah ja, jullie denken misschien: "Beer nummer 6, dat klopt toch niet. Die Liesbeth kan niet meer tellen zeker.", maar niets iets minder waar (gelukkig), want we hebben onderweg nog nen beer gezien... beer nummer 5 dus.
Verder heeft La Poderosa, zoals we de moto gedoopt hebben, haar eerste probleempje prijsgegeven. Er is blijkbaar een rubberke kapot dat voor de afdichting zorgt tussen de schakelbak en de cardan. Nu loopt de olie dus vanuit de schakelbak naar de cardan met lekken tot gevolg. Klopt mijn uitleg zo een beetje, Jan?
* Voor niet Nieuwmoerenaren: grellig = griezelig
dag 23: vrijdag 03/08/07
Eerst ontbijt genomen met het Duitse koppel waarmee we onze kampplaats gedeeld hadden en dan vertrokken om een mooie tocht te maken door de Canadese Rockie Mountains. Mooie bergen en gigantische gletsjers, die ooit nog veel gigantischer bleken te zijn, gezien. Prachtige natuur, maar iets te veel toeristen.
La Poderosa begint stilaan nogal hard te lekken, maar we vullen haar af en toe bij en dan is ze weer tevreden. Daarstraks bij een motogarage gestopt, maar die konden ons niet helpen en hebben ons verwezen naar een andere garage, waar we morgen een kijkje zullen nemen... Op hoop van zege!
Abonneren op:
Posts (Atom)