dag 68: maandag 17/09/07
Vandaag zijn we doorgereden van Uruapan tot Cieneguillas, iets voor Toluca. Onderweg viel onze motor ineens stil. We konden niks meer, zelfs niet meer toeteren om de Leo te waarschuwen. Hij is dan ook nog een eindje doorgereden voor hij doorhad dat we niet meer in z'n achteruitkijkspiegel te bespeuren waren. Het was uiteindelijk maar een klein stroomdeffectje. De kabel aan de plus van de batterij was afgebroken. Na wat zoekwerk hadden we een nieuw klemmetje gevonden en konden we terug doorrijden.
Het klimaat is hier ineens enorm veranderd. Het is hier redelijk koud gedurende het hele jaar, dus waren we 's nachts blij met al onze dekentjes.
dag 69: dinsdag 18/09/07
Het was een interessante dag vandaag. Vanmorgen waren we op tijd doorgereden om de BMW garage te zoeken. Een vriendelijke gast, die veel moeite deed om Engels te spreken, had ons gisterenavond aan een hamburgerkraampje de weg uitgelegd en voor een keer klopte dat ook eens. Toen we aan die BMW garage aankwamen, kwam er ne vent naar buiten, die direct naar onze nummerplaten keek. Hij zag natuurlijk direct dat de Leo nen Duitser was en begon in vloeiend en accentloos Duits tegen ons te buurten. Het was namelijk nen Argentijn, die 13 jaar in Duitsland gewoond had. Het klikte direct en omdat hij de baas was van die garage, kon hij ervoor zorgen dat onze moto prioriteit werd. Met een paar nieuw banden en opnieuw afgestelde cilinders, kan hij er weer heel wat kilometers tegen. Ondertussen hebben we daar een rondleiding gekregen, want het was daar heel wat meer dan zomaar een garage. Er was een heel fabriekske achter, waar ze al de BMW's voor de wereld pantseren. Er stond ook nen 3-serie waarop ze met allerhande geweren geschoten hadden om alles te testen. Echt graaf en ook nog interessant. Daarna heeft de Leo ook nog een nieuwe motorjas gekocht. Ze verkopen daar allemaal nep-BMW jassen. Compleet hetzelfde als de originele, maar gewoon een pak goedkoper.
Toen we Carlos 's avonds vroegen of we ergens in de buurt konden kamperen, zei hij dat we gerust bij hem konden slapen. Zijn sympathieke vrouw heeft gezorgd voor avondeten en na een paar pintjes en speciale Tequila, zijn we in ons lekker zacht beddeke gekropen.
dag 70: woensdag 19/09/07
's Morgens had de vrouw van Carlos lekker ontbijt met eikes klaargemaakt. Dus met een volle maag zijn we vertrokken. Samen met de raad van Carlos hebben we gisteren onze route door Mexico ongeveer bepaald. We hebben nog een nieuwe kaart van hem gekregen, dus kunnen we zeker niet meer verloren rijden. Onderweg naar Tepoztlan, zijn we het stadje Taxco gepasseerd. Een gezellig stadje, maar het was nogal toeristisch. Het stadje puilde uit van de kevers en volkswagenbusjes. Via een bochtig weggetje doorgereden riching Tepoztlan. Jaja, onze nieuwe banden zijn zeker ingereden nu. In Tepoztlan vroegen ze grellig veel voor nen hostel en daarom hebben we met de dreigende regen, toch besloten te kamperen. We hadden net ons avondmaal binnen toen het onweer losbarste. Snel in onze tentjes en maar op tijd gaan slapen dan. Het klimaat is weer terug veranderd en het is weer lekker warm en tropisch.
dag 71: donderdag 20/09/07
Weer een klimaatsverandering meegemaakt vandaag. Het is ongelofelijk door hoeveel klimaten je rijdt, als je door Mexico reist. De cactussen groeien hier weer in alle vormen en formaten. Vandaag was de weg weer leuk en bochtig. De Weking en de Leo hebben tijdens een tussenstop hun katapults weer bovengehaald om wat te spelen. 's Avonds hebben we na wat zoekwerk weer een leuke campingspot gevonden. We zijn met een gezellig kampvuurtje nog eens een regenvrije nacht tegemoed gegaan, wat de Leo nog meer deugd deed als ons...
dag 72: vrijdag 21/09/07
Carlos heeft echt een mooie route voor ons uitgedokterd. We hebben vandaag een bergpas gedaan tot we tussen de wolken zaten. Voor we de bergen introkken gingen we eerst ergens iets eten. We werden daar door een vrouwke gewaarschuwd dat er in de bergen nog echte indianen leefden en dat het wel gevaarlijk kon zijn. Volgens haar mochten we er zeker niet gaan jagen. Spijtig he... Het jagen hebben we dan voor de zekerheid toch maar achterwege gelaten, maar de Weking moest wel perse nen tros versgeplukte bananen achterop de moto binden. Omdat ze nog te hroen waren om te eten, heeft hij ze daarna geofferd aan de heilige maagd Maria. Toen we bij de indiaantjes wat kieken gingen eten, kwamen daar een paar gasten naar onze moto's kijken. Die mannen spraken onder elkaar echt nog zo'n indianentaaltje, waar we niks van konden begrijpen. Toen we wilden wegrijden brabbelde een van die mannen iets over zijne moto. De Weking vroeg direct of hij ook een moto had en of hij geen helm moest kopen. De Leo sleurde zijn oude helm namelijk nog altijd mee. De helm hebben we nog verkocht voor 200 peso en z'n oude motojas nog voor 150 peso. Dat is samen zo'n 25 euro. Waarschijnlijk meer dan hij er in Duitsland nog voor had kunnen krijgen. Het was allemaal wel een beetje bizar, want toen we wegreden, vroeg het oude vrouwtje van dat kiekenkraampje aan mij wanneer we terugkwamen, want zij wilde dan zo'n jas kopen als de mijne. Die dachten echt dat wij verkopers van motokledij waren ofzo. We hebben dat vrouwtje dan toch ongeveer duidelijk kunnen maken dat we niet meer terugkomen, anders zit dat vrouwtje daar nog een paar jaar op ons te wachten.
Toen we terug op weg waren richting Tuxtepec, stopten we nog even. Aan de overkant van de straat was een spinnekop op wandel. Het was niet zomaar een klein spinneke. Ze was enorm groot, had harige poten en een oranje kont. Ze was ongeveer 10 cm in diameter. Volgens mij was't nen echte tarantula. Ne Mexicaan op z'n fietske vertelde ons dat ze heel gevaarlijk was. In de hotelkamer in Tuxtepec heb ik eerst overal gecontroleerd of er niet zo'n beestje te bespeuren was, maar buiten een paar salamanders hadden we de kamer voor ons alleen...
zaterdag 22 september 2007
donderdag 20 september 2007
Mexicaanse feestdag
dag 64: donderdag 13/09/07
Wat een dag, wat een dag... Vanmorgen vroeg opgestaan, heel vroeg opgestaan. De taxichauffeur, die den Dietwin naar de luchthaven zal brengen, stond al klaar. Met plakkerige ogen zijn we op de moto gekropen om de taxi achterna te rijden. Door druk verkeer en dergelijke zijn we elkaar kwijtgespeeld en is ons afscheid totaal de mist ingegaan. Wij zijn te laat aan de luchthaven gearriveerd, terwijl den Dietwin gelukkig net op tijd was. Het vervelende was dat we van elkaar niet wisten wat er gebeurd was. Daarom hebben we nog een tijdje ne koffie gedronken in de luchthaven om zeker te weten of den Dietwin z´n vlucht niet gemist had. Toen we wilden vertrekken, vroeg ne gast van de security of we iets wilden vertalen voor hem naar´t Engels. Na het vertalen dan toch maar doorgereden. Onderweg kwamen we voorbij een winkeltje waar ze stickers maakten. Onzen Duits heeft een beetje overdreven met z´n Duitslandstickers en wij hebben een bescheiden panamericanasticker laten maken. Het was goedkoop en ge kon echt zeggen wat ge wilde.
Op weg richting Zamora zijn we nog een geiser gepasseerd, met een nogal goor zwembad errond. In Zamora zijn we een hondadealer binnengestapt op zoek naar banden en wat onderdelen voor de moto van de Leo, maar die konden ons niet echt verderhelpen. Uiteindelijk hebben we daar dan een hotelletje genomen.
dag 65: vrijdag 14/09/07
´s Morgens zijn we de helm gaan kopen, waar we gisteren naar staan kijken hebben, dus kan de Leo met z´n knalgeel helmpje doorrijden. Echt ver hebben we niet doorgereden vandaag, want we zijn nogmaals gestopt bij nen ijzermarchant, die onze zijpoot een beetje verlast heeft. De moto stond namelijk altijd nogal schuin. We hebben ook nog aan ´Pimp my Twin´ gedaan, want de Weking en de Leo hebben nieuwe protectie aan de handvaten van de Africa Twin gemaakt. Toen we daar zo stonden, stopte er nog ne gast met ne shopper, die ons nog wat toeristische informatie heeft gegeven. Uiteindelijk hebben we vandaag slechts ongeveer 30 km gereden tot een dorpke dat Tangancicuaro de Arista noemt. Een gezellig dorpje waar ze al begonnen waren met feesten voor de zondag. Dan is het namelijk nationale feestdag van Mexico.
dag 66: zaterdag 15/09/07
Vandaag hebben we de weg gereden, die die gast met z´n shopper ons had aangeraden. Zijn woorden ´jaja, dat is allemaal pekweg´ waren weer een zuiver voorbeeld van Mexicaans optimisme. Pekweg was er nauwelijks te bespeuren, maar wel prachtige bergdorpkes en een leuke offroadweg. Meerdere diersoorten deelden deze weg met ons en de Leo heeft nog een gastje opgepikt dat stond te liften. We zijn ook nog een kijkje gaan nemen aan de vulkaan. Deze vulkaan heeft in ´43 een dorpke met lava bedekt en enkel de kerktoren is blijven staan. Ik heb mij een paardje genomen om er naartoe te gaan en de jongens hebben hun beentjes nog eens kunnen strekken.
´s Avonds kwamen we in Uruapan aan en waren we op zoek naar een hotel, maar de hotels waren er verschrikkelijk duur. Toen we stonden te bespreken wat we zouden doen, kwam er ineens ne gast naar ons. We geraakten aan de praat en hij vroeg toen wat we ongeveer wilde betalen voor een nacht. Wij zeiden hem maximum 350 peso. Die gast vertelde ons dat dat wel in orde zou komen. Hij stapte een hotel binnen waar we net gehoord hadden wat een kamer koste en zei het meisje achter de balie, dat wij die kamer voor 350 peso moesten krijgen. Dat meisje knikte en gaf ons de kamer. Toen wij daar een kwartier eerder gevraagd hadden wat het kostte, was dat nog 900 peso. Wij dachten dat die gast van de maffia was ofzo, maar later bleek dat hij eigenaar was van dat hotel. Goed voor ons! We hebben ineens 2 nachten genomen in verband met de nationale feestdag.
dag 67: zondag 16/09/07
Gisterenavond was het vollop feest in de stad. Het was gezellig, maar we hadden wel verwacht dat de Mexicanen langer konden feesten, dus hebben we in het hotel nog wat nagefeest.
Zondagmorgen was er een grote stoet in de stad. Marcherende soldaten, flikken en kinderen. Soms een beetje zielig voor die klein mannen en de soldaten hadden soms nogal groet geweren bij. Op de markt hebben de Weking en de Leo alletwee ne katapult gekocht. Daar hebben ze zich de rest van de dag mee geamuseerd. De hotelkamer lag dan ook vol propkes WC-papier en stekskes... Mannen, ´t blijven klein kinderen. Dat zeggen ze toch altijd...
Wat een dag, wat een dag... Vanmorgen vroeg opgestaan, heel vroeg opgestaan. De taxichauffeur, die den Dietwin naar de luchthaven zal brengen, stond al klaar. Met plakkerige ogen zijn we op de moto gekropen om de taxi achterna te rijden. Door druk verkeer en dergelijke zijn we elkaar kwijtgespeeld en is ons afscheid totaal de mist ingegaan. Wij zijn te laat aan de luchthaven gearriveerd, terwijl den Dietwin gelukkig net op tijd was. Het vervelende was dat we van elkaar niet wisten wat er gebeurd was. Daarom hebben we nog een tijdje ne koffie gedronken in de luchthaven om zeker te weten of den Dietwin z´n vlucht niet gemist had. Toen we wilden vertrekken, vroeg ne gast van de security of we iets wilden vertalen voor hem naar´t Engels. Na het vertalen dan toch maar doorgereden. Onderweg kwamen we voorbij een winkeltje waar ze stickers maakten. Onzen Duits heeft een beetje overdreven met z´n Duitslandstickers en wij hebben een bescheiden panamericanasticker laten maken. Het was goedkoop en ge kon echt zeggen wat ge wilde.
Op weg richting Zamora zijn we nog een geiser gepasseerd, met een nogal goor zwembad errond. In Zamora zijn we een hondadealer binnengestapt op zoek naar banden en wat onderdelen voor de moto van de Leo, maar die konden ons niet echt verderhelpen. Uiteindelijk hebben we daar dan een hotelletje genomen.
dag 65: vrijdag 14/09/07
´s Morgens zijn we de helm gaan kopen, waar we gisteren naar staan kijken hebben, dus kan de Leo met z´n knalgeel helmpje doorrijden. Echt ver hebben we niet doorgereden vandaag, want we zijn nogmaals gestopt bij nen ijzermarchant, die onze zijpoot een beetje verlast heeft. De moto stond namelijk altijd nogal schuin. We hebben ook nog aan ´Pimp my Twin´ gedaan, want de Weking en de Leo hebben nieuwe protectie aan de handvaten van de Africa Twin gemaakt. Toen we daar zo stonden, stopte er nog ne gast met ne shopper, die ons nog wat toeristische informatie heeft gegeven. Uiteindelijk hebben we vandaag slechts ongeveer 30 km gereden tot een dorpke dat Tangancicuaro de Arista noemt. Een gezellig dorpje waar ze al begonnen waren met feesten voor de zondag. Dan is het namelijk nationale feestdag van Mexico.
dag 66: zaterdag 15/09/07
Vandaag hebben we de weg gereden, die die gast met z´n shopper ons had aangeraden. Zijn woorden ´jaja, dat is allemaal pekweg´ waren weer een zuiver voorbeeld van Mexicaans optimisme. Pekweg was er nauwelijks te bespeuren, maar wel prachtige bergdorpkes en een leuke offroadweg. Meerdere diersoorten deelden deze weg met ons en de Leo heeft nog een gastje opgepikt dat stond te liften. We zijn ook nog een kijkje gaan nemen aan de vulkaan. Deze vulkaan heeft in ´43 een dorpke met lava bedekt en enkel de kerktoren is blijven staan. Ik heb mij een paardje genomen om er naartoe te gaan en de jongens hebben hun beentjes nog eens kunnen strekken.
´s Avonds kwamen we in Uruapan aan en waren we op zoek naar een hotel, maar de hotels waren er verschrikkelijk duur. Toen we stonden te bespreken wat we zouden doen, kwam er ineens ne gast naar ons. We geraakten aan de praat en hij vroeg toen wat we ongeveer wilde betalen voor een nacht. Wij zeiden hem maximum 350 peso. Die gast vertelde ons dat dat wel in orde zou komen. Hij stapte een hotel binnen waar we net gehoord hadden wat een kamer koste en zei het meisje achter de balie, dat wij die kamer voor 350 peso moesten krijgen. Dat meisje knikte en gaf ons de kamer. Toen wij daar een kwartier eerder gevraagd hadden wat het kostte, was dat nog 900 peso. Wij dachten dat die gast van de maffia was ofzo, maar later bleek dat hij eigenaar was van dat hotel. Goed voor ons! We hebben ineens 2 nachten genomen in verband met de nationale feestdag.
dag 67: zondag 16/09/07
Gisterenavond was het vollop feest in de stad. Het was gezellig, maar we hadden wel verwacht dat de Mexicanen langer konden feesten, dus hebben we in het hotel nog wat nagefeest.
Zondagmorgen was er een grote stoet in de stad. Marcherende soldaten, flikken en kinderen. Soms een beetje zielig voor die klein mannen en de soldaten hadden soms nogal groet geweren bij. Op de markt hebben de Weking en de Leo alletwee ne katapult gekocht. Daar hebben ze zich de rest van de dag mee geamuseerd. De hotelkamer lag dan ook vol propkes WC-papier en stekskes... Mannen, ´t blijven klein kinderen. Dat zeggen ze toch altijd...
Het blijde weerzien...
dag 58: vrijdag 07/09/07
Vanmorgen hebben we op´t gemakske ontbeten in Mazathlan, nog even op´t internet geweest, onze schoenen laten poetsen en een nieuw broek gekocht voor de Leo, waardoor we nu weten dat lengtemaat 34 heel moeilijk te vinden is in Mexico.
We zijn uiteindelijk redelijk laat op onze moto gekropen om richting Tepic te rijden. ´s Avonds kwam de tropenregen het rijplezier ietwat verstoren en hebben we aan de buitenrand van Tepic een hotelletje genomen met prachtige ramen met zicht op bakstenen en nogal kleine deuren.
dag 59: zaterdag 08/09/07
Omdat den Dietwin geen goede aansluiting kan krijgen naar Acapulco hebben we uiteindelijk besloten om af te spreken in Guadelajara. Dit is voor ons niet zo ver meer, dus kunnen we het weer wat rustiger aan doen. Toen we, na een lavagebied te doorkruisen waar Happy Bear al z´n voorvaderen zou teruggevonden hebben, op het stadje Magdalena botsten, waren we alledrie direct zo gecharmeerd dat we besloten hebben hier een hotelletje te nemen. De Leo heeft nogmaals z´n onderhandelingskunsten laten zien, waardoor we weer goedkoop uit zijn. ´s Avonds in de stad nog een paar 6-packs en een zak nootjes gekocht en een gezellige avond in het hotel tegemoed gegaan.
dag 60: zondag 09/09/07
We hebben vanmorgen nog eens lekker lang doorgeslapen. Zou het aan de pintjes van gisterenavond liggen? Maar ja, het is zondag, dus dan mag dat he...
Toen we uiteindelijk dan toch goed en wel op weg waren, passeerden we het dorp Tequila. Een gezellig dorpje, waar we wat zijn blijven rondhangen en naar het Tequilamuseum gaan kijken zijn. Omdat we de hotelletjes stillaan beu aan´t geraken zijn eb onze tent nog eens op wilden stellen, zijn we doorgereden tot Chapala, waar we na even zoeken toch een plekje gevonden hebben. Het was een mooi geëgaliseerde bouwplaats met zicht op het meer, waar een of andere rijke Mexicaan binnenkort z´n villa gaat neerpoten. We zijn het al gewoon dat het in de tropen ´s avonds altijd onweert en zijn voor de gezelligheid voor het slapengaan met z´n drieën in ons tentje gekropen.
dag 61: maandag 10/09/07
Vanmorgen zijn we langs een gigantische supermarkt gereden, waar ze choco van nutella verkochten. Blij dat ik was... als een klein kind! Ik heb me gelijk 2 grote potten aangeschaft. Ze hadden er ook echt brood en pistolekes. Toen we al onze rommel gekoscht hadden, zagen we daar een paar tafeltjes staan en hebben we een gezellig ontbijt genomen in de supermarkt. De mensen keken wel een beetje raar, maar wat maakt het uit...
We rijden vandaag met een omweg terug richting Tequila. Het lijkt ons gezelliger om daar een hotelletje te nemen als den Dietwin komt. Onderweg zijn we ook nog gestopt bij ne lasser a la ons vake. Het was echt nog ene, die van niks iets kan maken en hij heeft de ophanging van onze topcase gemaakt. Het weegt nu wel wat meer, maar ´t zal niet meer kapot gaan.
´s Avonds hebben we iets voor Ameca onze tenten opgeslagen in een maïsveld. De boer kwam nog even kijken, maar vond het geen probleem zolang we geen vuur maakten. Vlak voor de storm weer begon, hebben we nog wat van zijn maïskolven gegeten en zijn we in ons tentje gekropen.
dag 62: dinsdag 11/09/07
Leo was vanmorgen al wat eerder wakker dan wij. Het bleek dat hij een wat minder droge nacht gehad had dan wij. Na het opruimen van onze natte tentjes, zijn we doorgereden richting Tequila, waar we een hotelletje gevonden hebben dat wel heel goedkoop is. De reden hiervoor zouden we pas later ontdekken. Het liep er namelijk vol met marginale hoeren, maar de kamer is naar Mexicaanse normen redelijk proper, dus is het niet zo erg. Er valt tenminste iets te beleven en den Dietwin kan ineens het echte Mexico leren kennen.
Toen de Weking den Dietwin ´s avonds was gaan ophalen aan de luchthaven van Guadelajara, rammelde er ineens iemand aan de deur en toen ik opendeed, brabbelde hij iets van occupada, wat bezet betekent. Vlak nadat hij dat gevraagd had, kwam de Leo in z´n boxershort kijken wat er was, waarop die vent zei: "Aah..." Jaja, logeren in een hoerenhotel kan grappige situaties opleveren. Mijn ogen waren al dichtgevallen, toen den Dietwin de kamer binnenkwam. Het blijde weerzien werd opgevolgd door een paar uur buurten en foto´s kijken. Nadien in onze slaapzak gekropen omdat de bedden toch niet zo proper waren.
dag 63: woensdag 12/09/07
Vandaag gaan we den Dietwin een dag laten meemaken uit onze Panamericanabelevenis. Eerst hebben we gezellig ontbeten, waarna we een wandelingetje gemaakt hebben in Tequila. Een motorritje naar Magdalena gemaakt, waar den Dietwin kennis gemaakt heeft met Mexicaanse Taco´s. Terug aangekomen in Tequila zijn we de cafeekes ingedoken. Uiteindelijk in een gezellig cafeeke beland met nen hoop gastjes, die alles van Europa wilden weten. Redelijk laat in ons bed gekropen met nog een paar uurtjes slaap te gaan, want ´s morgens vroeg moet den Dietwin terug op de vlieger...
Vanmorgen hebben we op´t gemakske ontbeten in Mazathlan, nog even op´t internet geweest, onze schoenen laten poetsen en een nieuw broek gekocht voor de Leo, waardoor we nu weten dat lengtemaat 34 heel moeilijk te vinden is in Mexico.
We zijn uiteindelijk redelijk laat op onze moto gekropen om richting Tepic te rijden. ´s Avonds kwam de tropenregen het rijplezier ietwat verstoren en hebben we aan de buitenrand van Tepic een hotelletje genomen met prachtige ramen met zicht op bakstenen en nogal kleine deuren.
dag 59: zaterdag 08/09/07
Omdat den Dietwin geen goede aansluiting kan krijgen naar Acapulco hebben we uiteindelijk besloten om af te spreken in Guadelajara. Dit is voor ons niet zo ver meer, dus kunnen we het weer wat rustiger aan doen. Toen we, na een lavagebied te doorkruisen waar Happy Bear al z´n voorvaderen zou teruggevonden hebben, op het stadje Magdalena botsten, waren we alledrie direct zo gecharmeerd dat we besloten hebben hier een hotelletje te nemen. De Leo heeft nogmaals z´n onderhandelingskunsten laten zien, waardoor we weer goedkoop uit zijn. ´s Avonds in de stad nog een paar 6-packs en een zak nootjes gekocht en een gezellige avond in het hotel tegemoed gegaan.
dag 60: zondag 09/09/07
We hebben vanmorgen nog eens lekker lang doorgeslapen. Zou het aan de pintjes van gisterenavond liggen? Maar ja, het is zondag, dus dan mag dat he...
Toen we uiteindelijk dan toch goed en wel op weg waren, passeerden we het dorp Tequila. Een gezellig dorpje, waar we wat zijn blijven rondhangen en naar het Tequilamuseum gaan kijken zijn. Omdat we de hotelletjes stillaan beu aan´t geraken zijn eb onze tent nog eens op wilden stellen, zijn we doorgereden tot Chapala, waar we na even zoeken toch een plekje gevonden hebben. Het was een mooi geëgaliseerde bouwplaats met zicht op het meer, waar een of andere rijke Mexicaan binnenkort z´n villa gaat neerpoten. We zijn het al gewoon dat het in de tropen ´s avonds altijd onweert en zijn voor de gezelligheid voor het slapengaan met z´n drieën in ons tentje gekropen.
dag 61: maandag 10/09/07
Vanmorgen zijn we langs een gigantische supermarkt gereden, waar ze choco van nutella verkochten. Blij dat ik was... als een klein kind! Ik heb me gelijk 2 grote potten aangeschaft. Ze hadden er ook echt brood en pistolekes. Toen we al onze rommel gekoscht hadden, zagen we daar een paar tafeltjes staan en hebben we een gezellig ontbijt genomen in de supermarkt. De mensen keken wel een beetje raar, maar wat maakt het uit...
We rijden vandaag met een omweg terug richting Tequila. Het lijkt ons gezelliger om daar een hotelletje te nemen als den Dietwin komt. Onderweg zijn we ook nog gestopt bij ne lasser a la ons vake. Het was echt nog ene, die van niks iets kan maken en hij heeft de ophanging van onze topcase gemaakt. Het weegt nu wel wat meer, maar ´t zal niet meer kapot gaan.
´s Avonds hebben we iets voor Ameca onze tenten opgeslagen in een maïsveld. De boer kwam nog even kijken, maar vond het geen probleem zolang we geen vuur maakten. Vlak voor de storm weer begon, hebben we nog wat van zijn maïskolven gegeten en zijn we in ons tentje gekropen.
dag 62: dinsdag 11/09/07
Leo was vanmorgen al wat eerder wakker dan wij. Het bleek dat hij een wat minder droge nacht gehad had dan wij. Na het opruimen van onze natte tentjes, zijn we doorgereden richting Tequila, waar we een hotelletje gevonden hebben dat wel heel goedkoop is. De reden hiervoor zouden we pas later ontdekken. Het liep er namelijk vol met marginale hoeren, maar de kamer is naar Mexicaanse normen redelijk proper, dus is het niet zo erg. Er valt tenminste iets te beleven en den Dietwin kan ineens het echte Mexico leren kennen.
Toen de Weking den Dietwin ´s avonds was gaan ophalen aan de luchthaven van Guadelajara, rammelde er ineens iemand aan de deur en toen ik opendeed, brabbelde hij iets van occupada, wat bezet betekent. Vlak nadat hij dat gevraagd had, kwam de Leo in z´n boxershort kijken wat er was, waarop die vent zei: "Aah..." Jaja, logeren in een hoerenhotel kan grappige situaties opleveren. Mijn ogen waren al dichtgevallen, toen den Dietwin de kamer binnenkwam. Het blijde weerzien werd opgevolgd door een paar uur buurten en foto´s kijken. Nadien in onze slaapzak gekropen omdat de bedden toch niet zo proper waren.
dag 63: woensdag 12/09/07
Vandaag gaan we den Dietwin een dag laten meemaken uit onze Panamericanabelevenis. Eerst hebben we gezellig ontbeten, waarna we een wandelingetje gemaakt hebben in Tequila. Een motorritje naar Magdalena gemaakt, waar den Dietwin kennis gemaakt heeft met Mexicaanse Taco´s. Terug aangekomen in Tequila zijn we de cafeekes ingedoken. Uiteindelijk in een gezellig cafeeke beland met nen hoop gastjes, die alles van Europa wilden weten. Redelijk laat in ons bed gekropen met nog een paar uurtjes slaap te gaan, want ´s morgens vroeg moet den Dietwin terug op de vlieger...
Abonneren op:
Posts (Atom)