dag 112: woensdag 31/10/07
Vanmorgen heeft de Weking de moto gaan ophalen en die zag er ook nog uit zoals tevoren. We zijn er dan maar weer opgestapt om eventjes terug noordelijk te rijden om het monument van de evenaar te bekijken. Dan hebben we terug heel Quito moeten doorkruisen om uiteindelijk in een klein dorpke een hotelleke te nemen. Vandaag hebben we voor de eerste keer, sinds we ze gekocht hadden, onze regenpakjes mogen gebruiken en ze hebben hun vuurdoop doorstaan.
dag 113: donderdag 01/11/07
De mensen worden kleiner, de klederdracht wordt kleurrijker, de lama´s duiken steeds meer op, passen van 3500m worden een gewoonte... Jaja, we zitten echt in de Andes. Maar wij vinden dat niet erg, want het is schoon, schoon, schoon...
Vandaag hebben we goed doorgereden en zijn we in Cañar aanbeland. We zijn gestopt vlak voor een pas van - jaja, weeral - 3600m omdat het er nogal regenachtig uitzag. Het is hier ook goed koud, dus doen we die pas morgenvroeg wel als de zon er - hopelijk - nog een beetje is en het droog is.
donderdag 1 november 2007
Houston, we have a problem! Ze zeggen dat we zot zijn...
dag 107: vrijdag 26/10/07
Vanmorgen vroeg opgestaan om onze vlucht naar Houston te halen. Nog eventjes moeten lopen in Miami, maar dat is goed voor de conditie he... In de luchthaven gekeken wanneer de vlucht van den Dietwin aankwam en dan met ne lekkere mocca frappuchino van de Starbucks in de hand wachten. Ge had den Dietwin zijne kop moeten zien, toen wij ´Hé Dietwin, gelukkige verjaardag´ riepen. Het enige wat er voor ongeveer een minuut uitkwam was: ´Dees kan ni waar zijn.´, maar dat was het dus wel. ´s Avonds hebben we dan op´t gemakske wat bijgebabbeld en kennis gemaakt met de crew bij een lekker wijntje aan´t zwembad.
dag 108: zaterdag 27/10/07
Een lekker ontbijt genomen met alles erop en eraan. Daarna zijn we downtown Houston gaan verkennen met z´n gigantische kantoorgebouwen en kraaknette straten. Nog wat gaan rondhangen in het plaatselijke fun park, maar toen werd het al snel tijd voor den Dietwin om zich klaar te maken voor de terugvlucht naar den Belgique. Om 17.50u was het dan zover. Time to say goodbye. Nog een schoon foto van de crew en weg was het busje. Maar het was plezant...
Den Dietwin heeft met z´n puntenkaart een schoon kamer voor ons gereserveerd met toegang tot de executive lounge. Daar zijn we dan wat gaan rondhangen. Toen we terug op de kamer kwamen, hadden we een berichtje van den Benji. De nieuwe private air crew was gearriveerd en zat aan´t zwembad met het nodige bier. De wijn hebben wij nog bezorgd en zo zijn we dan tot een uur of half 2 blijven hangen. Toen het te koud werd aan het zwembad en zelfs de nodige handdoeken uit de fitnessruimte niet meer hielpen, hebben we ons maar verzet naar de bar van´t hotel.
dag 109: zondag 28/10/07
Weer genoten van het fantastische ontbijt samen met de crew en daarna gaan rondhangen in de gigantische shoppingmall met geïntegreerde schaatspiste. Daarna zijn we naar het Hyatt hotel downtown getrokken, wat den Dietwin voor ons geregeld had. Jaja, slecht is dat niet ze. Zo eens naar Houston komen en al den Dietwin z´n punten opbrassen in luxehotels... gelukkige verjaardag he jongen. Wij zijn toch een fantastisch cadeau he...
dag 110: maandag 29/10/07
Omdat we de taxi en de shuttlebus naar de luchthaven schreeuwend duur vonden, hebben we besloten om gebruik te maken van het openbaar vervoer. Het was een fluitje van een cent, want er vertrok een rechtstreekse bus vlak bij het hotel naar de luchthaven en we waren welgeteld twee dollar kwijt. Omdat het allemaal wat sneller ging dan verwacht, waren we al goed op tijd op de luchthaven. Aan de check in hadden we geluk dat we een madammeke hadden, dat kon nadenken. Wij hadden namelijk de meest gecompliceerde vlucht uit de volledige luchtvaartgeschiedenis volgens mij:
- eerst van Houston naar Dallas
- dan van Dallas naar LA, waar we dan een nachtje mochten blijven
- dan van LA terug naar Miami
- en uiteindelijk van Miami naar Quito
Dat madammeke vroeg of we een reden hadden om naar LA te gaan en toen wij zeiden van niet, heeft zij heel onze vlucht gratis en voor niks veranderd. We mochten ineens naar Miami vliegen, waar we dan de dag nadien de vlucht naar Quito konden nemen.
Een nachtje Miami zagen we wel zitten, dus hebben we dat vrouwke wel duizend keer bedankt om zo vriendelijk te zijn.
Aangekomen in Miami hebben we dan een hotelleke in Miami Beach genomen.
dag 111: dinsdag 30/10/07
Onze vlucht naar Quito ging pas om half 4 in de namiddag, dus hadden we nog wat tijd om rond te slenteren aan Miami Beach. Spijtig dat Horatio niet met z´n Hummer voorbij gescheurd kwam om een of andere misterieuze moord op te lossen. De Weking was met z´n hemdje in ieder geval in volledige Miami Vice stijl, dus het was in orde.
Onze vlucht vertrok, net als de vorige, weer ongelofelijk stipt. Ja, American Airlines is een aanrader als ze niet in een of ander gebouw willen vliegen. En ´s avonds waren we weer in Quito en waren we blij dat al onze spullen er nog stonden zoals we ze achtergelaten hadden.
Vanmorgen vroeg opgestaan om onze vlucht naar Houston te halen. Nog eventjes moeten lopen in Miami, maar dat is goed voor de conditie he... In de luchthaven gekeken wanneer de vlucht van den Dietwin aankwam en dan met ne lekkere mocca frappuchino van de Starbucks in de hand wachten. Ge had den Dietwin zijne kop moeten zien, toen wij ´Hé Dietwin, gelukkige verjaardag´ riepen. Het enige wat er voor ongeveer een minuut uitkwam was: ´Dees kan ni waar zijn.´, maar dat was het dus wel. ´s Avonds hebben we dan op´t gemakske wat bijgebabbeld en kennis gemaakt met de crew bij een lekker wijntje aan´t zwembad.
dag 108: zaterdag 27/10/07
Een lekker ontbijt genomen met alles erop en eraan. Daarna zijn we downtown Houston gaan verkennen met z´n gigantische kantoorgebouwen en kraaknette straten. Nog wat gaan rondhangen in het plaatselijke fun park, maar toen werd het al snel tijd voor den Dietwin om zich klaar te maken voor de terugvlucht naar den Belgique. Om 17.50u was het dan zover. Time to say goodbye. Nog een schoon foto van de crew en weg was het busje. Maar het was plezant...
Den Dietwin heeft met z´n puntenkaart een schoon kamer voor ons gereserveerd met toegang tot de executive lounge. Daar zijn we dan wat gaan rondhangen. Toen we terug op de kamer kwamen, hadden we een berichtje van den Benji. De nieuwe private air crew was gearriveerd en zat aan´t zwembad met het nodige bier. De wijn hebben wij nog bezorgd en zo zijn we dan tot een uur of half 2 blijven hangen. Toen het te koud werd aan het zwembad en zelfs de nodige handdoeken uit de fitnessruimte niet meer hielpen, hebben we ons maar verzet naar de bar van´t hotel.
dag 109: zondag 28/10/07
Weer genoten van het fantastische ontbijt samen met de crew en daarna gaan rondhangen in de gigantische shoppingmall met geïntegreerde schaatspiste. Daarna zijn we naar het Hyatt hotel downtown getrokken, wat den Dietwin voor ons geregeld had. Jaja, slecht is dat niet ze. Zo eens naar Houston komen en al den Dietwin z´n punten opbrassen in luxehotels... gelukkige verjaardag he jongen. Wij zijn toch een fantastisch cadeau he...
dag 110: maandag 29/10/07
Omdat we de taxi en de shuttlebus naar de luchthaven schreeuwend duur vonden, hebben we besloten om gebruik te maken van het openbaar vervoer. Het was een fluitje van een cent, want er vertrok een rechtstreekse bus vlak bij het hotel naar de luchthaven en we waren welgeteld twee dollar kwijt. Omdat het allemaal wat sneller ging dan verwacht, waren we al goed op tijd op de luchthaven. Aan de check in hadden we geluk dat we een madammeke hadden, dat kon nadenken. Wij hadden namelijk de meest gecompliceerde vlucht uit de volledige luchtvaartgeschiedenis volgens mij:
- eerst van Houston naar Dallas
- dan van Dallas naar LA, waar we dan een nachtje mochten blijven
- dan van LA terug naar Miami
- en uiteindelijk van Miami naar Quito
Dat madammeke vroeg of we een reden hadden om naar LA te gaan en toen wij zeiden van niet, heeft zij heel onze vlucht gratis en voor niks veranderd. We mochten ineens naar Miami vliegen, waar we dan de dag nadien de vlucht naar Quito konden nemen.
Een nachtje Miami zagen we wel zitten, dus hebben we dat vrouwke wel duizend keer bedankt om zo vriendelijk te zijn.
Aangekomen in Miami hebben we dan een hotelleke in Miami Beach genomen.
dag 111: dinsdag 30/10/07
Onze vlucht naar Quito ging pas om half 4 in de namiddag, dus hadden we nog wat tijd om rond te slenteren aan Miami Beach. Spijtig dat Horatio niet met z´n Hummer voorbij gescheurd kwam om een of andere misterieuze moord op te lossen. De Weking was met z´n hemdje in ieder geval in volledige Miami Vice stijl, dus het was in orde.
Onze vlucht vertrok, net als de vorige, weer ongelofelijk stipt. Ja, American Airlines is een aanrader als ze niet in een of ander gebouw willen vliegen. En ´s avonds waren we weer in Quito en waren we blij dat al onze spullen er nog stonden zoals we ze achtergelaten hadden.
woensdag 31 oktober 2007
Columbië is prachtig
dag 101: zaterdag 20/10/07
En we zijn weer vetrokken. We hebben koers gezet naar Medellin. Vandaag was het grootste deel van de rit nog redelijk vlak. Het was een mooie dag vandaag en toen we in een dorpke kwamen, waar er heel wat festiviteiten aan de gang waren, hebben we daar maar een hotelleke genomen. Wegens een stroomuitval zijn we maar een pintje gaan drinken in dat ene cafeetje, dat een generator had.
dag 102: zondag 21/10/07
Om Medellin te bereiken, hebben we een prachtige bergpas moeten overschrijden. Volgens de plaatselijke politie daar zouden we ongeveer op 3500m geweest moeten zijn, dus zullen we dat maar geloven he. De afdaling werd weer goed koud gemaakt door de te verwachten regen, maar het was zo schoon dat het ons niet kon deren. Medellin is een gigantische stad met een prachtig oud centrum en naar´t schijnt ne goeien bmw winkel, dus daar gaan we morgen eens kijken.
dag 103: maandag 22/10/07
´s Morgens eerst een kijkje gaan nemen aan de bmw winkel en ´t was inderdaad een aanrader. Ze konden direct beginnen en ze hebben alleen het materiaal aangerekend. Met nieuwe filterkes en verse olie loopt alles weer ´gesmeerd´ en met onze nieuwe regenpakskes kunnen we ook niet meer zagen over nat worden. In de namiddag zijn we doorgereden tot La Pintada, waar een camping was. Omdat het al lang geleden was, waren we dolblij dat we onze tentjes nog eens konden opstellen...
dag 104: dinsdag 23/10/07
Vandaag hebben we een deel van de koffieroute gereden. Een prachtige weg met koffieplantages aan beide zijden. Toen we de gigantische stad Cali binnenreden, hebben we heel snel besloten om er zo snel mogelijk weer uit te rijden. Wat een verkeer... Ik heb nu meer kans op longkanker, dan ik van m´n twee jaar als nen Turk gesmoord zou hebben, denk ik. We zijn dan maar doorgereden tot iets voor Popayan, waar we in een klein dorpke een grappig hotelleke genomen met ne matras, die volgens mij uit beton gegegoten was, maar we klagen niet, want het was goedkoop.
dag 105: woensdag 24/10/07
Weer door de prachtige Columbiaanse bergen gereden tot het stadje Pasto. Een enorm rustig stadje met een mooi oud centrum. Toen we ´s avonds in hotel aan´t denken waren wat we voor de Dietwin zijne verjaardag moesten doen, begon het gekke idee op te spelen om naar Houston te vliegen. Den Dietwin heeft op zijn verjaardag namelijk een vlucht en is dan in Houston. Omdat iets boeken via internet onmogelijk blijkt, rijden we morgen eerst door naar Quito in Ecuador en dan zien we daar wel.
dag 106: donderdag 25/10/07
Vanmorgen waren we al op tijd aan de grens met Ecuador, waar we een arrogante Amerikaan met een nieuwe gs tegenkwamen. Toen we verderreden richting Quito, kwamen we ook weer een Zwitsers koppel tegen. Hij met een Africa Twin en zij met ne Suzuki DR. We zijn dan samen een hapje gaan eten, maar wij moesten snel door, want we wilden in Quito nog op zoek naar tickets. Toen we redelijk laat aan een reisbureautje aan de luchthaven arriveerden, zijn we er toch nog in geslaagd om een kwartier voor sluitingstijd twee tickets voor Houston te bemachtigen. Dus Dietwin, here we come! Nu moesten we enkel nog een stelplaats voor de moto arrangeren. We zijn er uiteindelijk in geslaagd om ze onder te brengen in de privewoning van de hotelbaas. Nu rustig gaan slapen, want morgenvroeg moeten we een vlucht halen.
En we zijn weer vetrokken. We hebben koers gezet naar Medellin. Vandaag was het grootste deel van de rit nog redelijk vlak. Het was een mooie dag vandaag en toen we in een dorpke kwamen, waar er heel wat festiviteiten aan de gang waren, hebben we daar maar een hotelleke genomen. Wegens een stroomuitval zijn we maar een pintje gaan drinken in dat ene cafeetje, dat een generator had.
dag 102: zondag 21/10/07
Om Medellin te bereiken, hebben we een prachtige bergpas moeten overschrijden. Volgens de plaatselijke politie daar zouden we ongeveer op 3500m geweest moeten zijn, dus zullen we dat maar geloven he. De afdaling werd weer goed koud gemaakt door de te verwachten regen, maar het was zo schoon dat het ons niet kon deren. Medellin is een gigantische stad met een prachtig oud centrum en naar´t schijnt ne goeien bmw winkel, dus daar gaan we morgen eens kijken.
dag 103: maandag 22/10/07
´s Morgens eerst een kijkje gaan nemen aan de bmw winkel en ´t was inderdaad een aanrader. Ze konden direct beginnen en ze hebben alleen het materiaal aangerekend. Met nieuwe filterkes en verse olie loopt alles weer ´gesmeerd´ en met onze nieuwe regenpakskes kunnen we ook niet meer zagen over nat worden. In de namiddag zijn we doorgereden tot La Pintada, waar een camping was. Omdat het al lang geleden was, waren we dolblij dat we onze tentjes nog eens konden opstellen...
dag 104: dinsdag 23/10/07
Vandaag hebben we een deel van de koffieroute gereden. Een prachtige weg met koffieplantages aan beide zijden. Toen we de gigantische stad Cali binnenreden, hebben we heel snel besloten om er zo snel mogelijk weer uit te rijden. Wat een verkeer... Ik heb nu meer kans op longkanker, dan ik van m´n twee jaar als nen Turk gesmoord zou hebben, denk ik. We zijn dan maar doorgereden tot iets voor Popayan, waar we in een klein dorpke een grappig hotelleke genomen met ne matras, die volgens mij uit beton gegegoten was, maar we klagen niet, want het was goedkoop.
dag 105: woensdag 24/10/07
Weer door de prachtige Columbiaanse bergen gereden tot het stadje Pasto. Een enorm rustig stadje met een mooi oud centrum. Toen we ´s avonds in hotel aan´t denken waren wat we voor de Dietwin zijne verjaardag moesten doen, begon het gekke idee op te spelen om naar Houston te vliegen. Den Dietwin heeft op zijn verjaardag namelijk een vlucht en is dan in Houston. Omdat iets boeken via internet onmogelijk blijkt, rijden we morgen eerst door naar Quito in Ecuador en dan zien we daar wel.
dag 106: donderdag 25/10/07
Vanmorgen waren we al op tijd aan de grens met Ecuador, waar we een arrogante Amerikaan met een nieuwe gs tegenkwamen. Toen we verderreden richting Quito, kwamen we ook weer een Zwitsers koppel tegen. Hij met een Africa Twin en zij met ne Suzuki DR. We zijn dan samen een hapje gaan eten, maar wij moesten snel door, want we wilden in Quito nog op zoek naar tickets. Toen we redelijk laat aan een reisbureautje aan de luchthaven arriveerden, zijn we er toch nog in geslaagd om een kwartier voor sluitingstijd twee tickets voor Houston te bemachtigen. Dus Dietwin, here we come! Nu moesten we enkel nog een stelplaats voor de moto arrangeren. We zijn er uiteindelijk in geslaagd om ze onder te brengen in de privewoning van de hotelbaas. Nu rustig gaan slapen, want morgenvroeg moeten we een vlucht halen.
Cartagena
dag 99: donderdag 18/10/07
Gisterenavond zijn we met de hele groep van de boot samen een pintje gaan pakken en een hapje gaan eten. Omdat iedereen redelijk moe was, zijn we toch op tijd in bed gekropen. Vandaag hebben we een beetje rondgedwaald in de straten van Cartagena. Toen we ´s avonds iets om te eten zochten, kwamen we de kapitein en de bemanning van de boot weer tegen. Ze hadden weer een koppel Zwitsers bij, die de panamericana andersom rijden. We zijn dan maar samen gaan eten en zo is het weer een gezellig avondje geworden.
dag 100: vrijdag 19/10/07
Omdat we nog altijd aan het wachten zijn op de juiste papieren voor de moto, blijven we nog een dag in Cartagena. We hebben afgesproken om met een paar een moto te gaan zoeken voor den Ben, ne kiwi die bij ons op de boot zat. Hij wil graag een moto kopen om zo naar beneden te rijden. Na lang zoeken, hebben we besloten dat de moto´s in Columbië schreeuwend duur zijn. Terug aangekomen in het hotel, bracht onze dikke agent eindelijk onze papieren langs, dus morgen kunnen we weer doorrijden. ´s Namiddags zijn we in het stadspark de wilde beestjes nog gaan bekijken. Het zit daar vol met aapjes en van die tamzakken, die heel de dag wat in een boom liggen te slapen. Ongelofelijk dat die beestjes zo midden in de stad leven.
´s Avonds zijn we met de Zwitsers en de Oostenrijkers een hapje gaan eten.
Gisterenavond zijn we met de hele groep van de boot samen een pintje gaan pakken en een hapje gaan eten. Omdat iedereen redelijk moe was, zijn we toch op tijd in bed gekropen. Vandaag hebben we een beetje rondgedwaald in de straten van Cartagena. Toen we ´s avonds iets om te eten zochten, kwamen we de kapitein en de bemanning van de boot weer tegen. Ze hadden weer een koppel Zwitsers bij, die de panamericana andersom rijden. We zijn dan maar samen gaan eten en zo is het weer een gezellig avondje geworden.
dag 100: vrijdag 19/10/07
Omdat we nog altijd aan het wachten zijn op de juiste papieren voor de moto, blijven we nog een dag in Cartagena. We hebben afgesproken om met een paar een moto te gaan zoeken voor den Ben, ne kiwi die bij ons op de boot zat. Hij wil graag een moto kopen om zo naar beneden te rijden. Na lang zoeken, hebben we besloten dat de moto´s in Columbië schreeuwend duur zijn. Terug aangekomen in het hotel, bracht onze dikke agent eindelijk onze papieren langs, dus morgen kunnen we weer doorrijden. ´s Namiddags zijn we in het stadspark de wilde beestjes nog gaan bekijken. Het zit daar vol met aapjes en van die tamzakken, die heel de dag wat in een boom liggen te slapen. Ongelofelijk dat die beestjes zo midden in de stad leven.
´s Avonds zijn we met de Zwitsers en de Oostenrijkers een hapje gaan eten.
Abonneren op:
Posts (Atom)