vrijdag 5 oktober 2007

Auf wiedersehen Leo

dag 85: woensdag 04/10/07

Vandaag zijn we van Flores naar Coban gereden. Men had ons gezegd dat we deze weg best in een ruk konden doorrijden zonder te stoppen, omdat het te gevaarlijk zou zijn. Wij vonden het gevaar niet al te groot, want buiten een paar indiaantjes die hun was aan't doen waren in een vuil plaske water, was er niet veel te bespeuren. Wat wel opvalt, is dat de tankstations hier zwaarder bewaakt worden dan het witte huis. In elk tankstation staat er minstens ene met een machinegeweer.
Het was onze laatste volledige dag samen met de Leo, want morgen scheiden onze wegen zich. ' s Avonds in het hotelleke hebben we natuurlijk een goei afscheidsfeestje gehouden. Het nodige bier en de kaarten waren aanwezig, dus kunnen we spreken van een geslaagde laatste avond samen.

dag 86: donderdag 05/10/07

Vandaag hebben we nog ongeveer 15 km samen gereden. De Leo is dan afgedraaid richting Quetzaltenango, waar hij Spaans gaat leren en wij zijn verder gereden tot El Progresso. Afscheid nemen is nooit plezant. We hebben dan ook 1,5 maand 24 op 24 samen geweest en nooit problemen gehad. De kans is klein dat we nog eens iemand zoals de Leo zullen tegenkomen, maar met z'n tweetjes reizen vinden we ook nog altijd plezant, dus totaal bedroefd zijn we niet. Morgen zullen we waarschijnlijk de grens met El Salvador overschrijden en gaan we terug iets dichter naar de kustlijn rijden.

woensdag 3 oktober 2007

Maya's en Mennonieten

dag 76: maandag 25/09/07

Vandaag heeft de Weking ontdekt dat zelfs een tank van 36 liter ook leeg kan geraken. Zo´n 5 kilometer voor Hopelchen zijn we zonder naft gevallen. Gelukkig hadden we onze eigen servicewagen, de Leo dus, bij en was het niet zo erg. Onderweg zijn we een klein mayatempeltje gaan bekijken. Die gast daar heeft ons verteld welke tempels de moeite zijn en welke niet, dus zijn we nu een beetje geinformeerd. Aangekomen in Hopelchen, wat ons aangetrokken had vanwege z'n Duitse naam, zagen we direct dat het er volliep met Mennonieten. We hebben er een paar aangesproken en ze waren allemaal heel vriendelijk. 's Avonds wilden we een pintje gaan drinken en zijn we beland in een superassociaal cafeeke, waar nen dikzak gewoon midden in´t cafe begon te pissen. Snel ons pintje achterover en terug naar't hotelleke dan maar.

dag 77: dinsdag 26/09/07

Omdat Hopelchen een zeer aangenaam stadje is, blijven we hier nog een beetje hangen. Onze kleren nog eens laten wassen en ons drieën een extreme makeover gegeven. We zijn de kapper binnengestapt, de Weking heeft zich nog eens geschoren... jaja, we zien eruit als nooit tevoren. 's Avonds maar een pintje gedronken in't hotel en samen met Deysi, een meisje dat de Leo wel zag zitten, een kaartje gelegd. Achter ons zat ne Mennoniet en die heeft ons uitgenodigd om morgen bij hem thuis een kijkje te komen nemen. Dat zullen we morgen dan eens gaan doen...

dag 78: woensdag 27/09/07

We zijn vandaag bij de Mennonieten op bezoek geweest. Ongelofelijk hoe die mensen daar leven zonder auto's, tv, radio, telefoon, ... Ze hadden zelfs nog nooit een wereldkaart gezien en waren dan ook totaal verbaasd toen wij er een lieten zien. David heeft ons een rondleiding gegeven over z'n boerderij en de vrouwen hebben lekker eten bereid. 's Avonds zijn we toch maar naar ons hotelleke in Hopelchen teruggekeerd om het allemaal wat te laten bezinken...

dag 79: donderdag 28/09/07

We zijn vandaag dan toch weggeraakt in Hopelchen en zijn onderweg een grot gaan bekijken waar Maya's geleefd hebben. 't Was de moeite, want we kregen er een hele lichtshow bij. Iets verder zijn we ook nog een paar mayatempels gaan bekijken, Kabah en Uxmal. Knap wat die mannen konden bouwen, maar verstand van trappen hadden ze niet. In Aki een heel goedkoop hotelleke gevonden, waar de Leo in de hangmat heeft mogen slapen.

dag 80: vrijdag 29/09/07

Vandaag in de namiddag de grens met Belize overschreden en ineens te maken gekregen met de Jamaicaanse invloeden hier. De bevolking bestaat hier uit rastanegers, die Engels spreken. Alles relaxed en iedereen zegt constant Ja Man... In een stadje aan zee een hotelletje genomen, waar we even een pintje wilden gaan drinken in een bar met schommels in plaats van barkrukken. Dat 'even' is een beetje uit de hand gelopen toen we een paar geflipte Slovenen en Amerikanen leerden kennen.

dag 81: zaterdag 30/09/07

Met een kater opgestaan deze morgen en redelijk laat doorgereden. Tijdens ons ontbijt kwam een Argentijn, die in El Salvador woont, ons nog opzoeken. Een van die geflipte Amerikanen van gisteren had hem over ons verteld. Hij heeft ons bij hem uitgenodigd als we in El Salvador zijn. We zijn dan toch doorgerden tot San Ignacio, waar we in een gezellig hotelleke terecht gekomen zijn. Graham, de eigenaar, was een sympathieke rastaman en zijn vrouw kon geweldig koken. Hun familiaire manier van omgang is typisch voor Belize en we hebben besloten om hier nog een dag te blijven.

dag 82: zondag 01/10/07

We wilden vandaag weer een mayatempel gaan bekijken, maar omdat de prijs nogal hoog was en het hard begon te regenen, zijn we niet verder geraakt dan het souvernirwinkeltje. We hebben het grappige ferrietje dan maar teruggenomen en hebben in San Ignacio een Frans koppel leren kennen. Zij zijn al 3 jaar on the road en hebben heel Africa en Zuid Amerika al achter de rug. Ze reden met een Land Rover, waar ze ongeveer elke dag aan moesten werken... Omdat het aangename mensen waren en ze ons veel konden leren, hebben we ze meegenomen naar ons hotelletje. Graham vond het geen probleem dat ze daar in hun auto sliepen, dus hebben we daar nog een gezellige avond samen gehad.
Ze hebben een fantastisch mooie website, die echt de moeite waard is: http://www.laroutedesmers.com/

dag 83: maandag 02/10/07

's Morgens weer genoten van het fantastische ontbijt, afscheid genomen van onze Franse en Beliziaanse vrienden en richting grens getrokken. Uitreizen uit Belize is duidelijk duurder als inreizen, dus was het even slikken en betalen. Het inreizen in Guatemala verliep zonder al te veel problemen en de prijs was in orde. We hebben onze tent nog eens kunnen bovenhalen en kunnen kamperen aan een restaurant/hotel. Er was een zwembad met schuifaf, dus hebben de Weking en de Leo zich nogmaals volledig kunnen uitleven.

dag 84: dinsdag 03/10/07

Vandaag zijn we de Mayatempels van Tikal gaan bekijken. Deze site was ons door velen aangeraden. Het zou een van de grootste sites van Centraal Amerika zijn. Het was dan ook echt de moeite. We hebben er een paar uur in rondgedwaald en niet alleen de stenen zijn interessant, maar ook de dieren, die er leven. We hebben er prachtige vogels gezien en meerdere apen klauterden door de bomen. Echt de moeite. Het is ook een van de enige bezienswaardigheden op de hele reis, waar je echt zier wat er met het geld gedaan wordt. Ze hebben nog heel veel werk voor alles gerestaureerd is, maar ze doen echt moeite...
Vanavond hebben we een hotelletje genomen in de buurt van Flores.