dag 53: zondag 02/09/07
Vandaag blijven we hier in Todos Santos een beetje rondhangen. Morgen rijden we terug naar La Paz om de ferry te nemen. Er is een orkaan op komst, dus het is te hopen dat we hem nog net kunnen ontvluchten. Buiten een paar pinten drinken op een terraske, ons ma nog eens bellen en een beetje aan't strand liggen, zijn we vandaag niet zo veel van plan...
dag 54: maandag 03/09/07
Vanmorgen koers richting La Paz gezet, waar eergisteren blijkbaar nog een redelijk sterke aardbeving geweest is. Gelukkig hebben we daar niks van gemerkt. Toen we de ferry wilde nemen, bleek dat men ons aan de grens blijkbaar wel een stempeltje had moeten geven en we onze moto moeten laten registreren hadden. We hebben dus een halve dag gespendeerd met lopen achter een paar stempels. Toen we alles in orde hadden, waren we 10 minuten te laat om de ferry te nemen. Dan nemen we morgen de ferry maar naar Topolobampo en zijn we nog lekker aan een parelwit strand gaan liggen.
Toen we 's avonds na wat zoekwerk een mooi kampeerplekje gevonden hadden, onze 'lekkere' 'soep', die eigenlijk championsaus bleek te zijn, gegeten hadden en in onze tentjes gekropen waren, kwamen een paar soldaten ons wakker maken met machinegeweren in de hand. De Leo heeft er een halve hartaanval aan overgehouden, maar ze waren vriendelijk, want ze kwamen ons waarschuwen voor de orkaan Henriette, die misschien vroeger zou kunnen komen als voorspeld. Wij dus snel onze tentjes afgebroken, want zo vlak aan de zee wil je niet zitten als er een orkaan op komst is. Na kort overleg hebben we dan maar besloten dat het verstandigste de bergen intrekken is. Gearriveerd in hogere oorden, hebben we dus weer ons tentenkamp opgeslagen om een regenachtige nacht tegemoed te gaan.
dag 55: dinsdag 04/09/07
In de regen opgestaan en direct richting ferry gereden met in ons achterhoofd de mogelijkheid dat de ferry niet uit zou varen, wegens Henriette. Hoewel het al 20 jaar geleden is dat men aan deze kant van Mexico nog een orkaan gehad heeft, zijn de Mexicanen er toch niet zo bang van en laat men de ferry gewoon varen. Omdat we ons niet laten kennen, zijn we er dan ook maar opgestapt. Man, man... wat kan een boot wiegen en mijn maag heeft zich voor de 2e maal in een week volledig uitgeleefd. Wij zaten aan de ene kant van de 30 a 40 meter brede ferry en konden aan de overkant door het raampje kijken. Wat we daar zagen, stelde ons niet echt gerust. De ene moment zagen we alleen lucht en de andere moment keken we los in het water. Toen dan ook nog alle flessen van de bar hun evenwicht verloren en op de grond kapot sloegen, heb ik toch even een beetje gebibberd... Maar eind goed, al goed: na 6 uur kwam er land in zicht! En we leven nog...
We hebben dan in Los Mochis maar een hotelletje genomen om te bekomen van vorige nacht en onze wilde ferryrit.
dag 56: woensdag 05/09/07
Toen we vanmorgen wakker werden, merkten we dat alle straten blank stonden. Ongeveer een halve meter water stond er in de stad. Vannacht is Henriette langs gekomen waardoor er meerdere bomen hun takken en winkels hun reclamepanelen verloren hebben. Wat doen 2 Belgen en 1 Duitser als ze gevangen zitten in hun block? Pinten drinken en kaart spelen in de bar van hun hotel natuurlijk. Zo erg was Henriette niet voor ons, maar we hebben toch maar een nachtje bijgevraagd. Tegen de avond waren de straten al een beetje droger en zijn we met goede hoop in ons bed gekropen.
dag 57: donderdag 06/09/07
Omdat het vannacht aan een stuk door geregend heeft, staan de straten in de stad weer blank. Gelukkig is de regen nu gestopt en daarom hebben we besloten om de waterstroom te trosteren. Het viel al bij al nog mee, want zo gauw we buiten de stad waren, waren de straten weer droog. Vandaag hebben we dus koers gezet richting Acapulco, waar we den Dietwin na 2 maanden nog eens zullen ontmoeten. We mogen nu ook officieel zeggen dat we in de tropen zitten, want we zijn vandaag de tropic of cancer gepasseerd. Omdat het redelijk laat was en de hotels goedkoop zijn, hebben we hier in Mazatlan nogmaals een hotelleke genomen.
vrijdag 7 september 2007
zondag 2 september 2007
Dronken Mexicaan, aarbeving, grote golven, dag sleutels...
dag 49: woensdag 29/08/07
Toen we vanmorgen opstonden, waren er al een paar vissers gearriveerd aan ons kampeerplekje. Ze zeiden gelukkig gewoon vriendelijk goeiendag en lieten ons verder gewoon doen. We zijn vandaag naar de oostelijke kant van Baja California gereden en hebben ondertussen onze kleren nog eens kunnen wassen en een internetcafeetje opgezocht. Aan deze kant van Baja is het enorm warm en zwoel, zelfs het zeewater kan niet meer voor verkoeling zorgen. Vanavond hebben we nog eens een camping genomen omdat we een doucheke echt wel konden gebruiken.
dag 50: donderdag 30/08/07
Toen ik vanmorgen wakker werd, was m'n maag zich aan't amuseren met het maken van toertjes van 360 graden. Iets daarna werd ik dan ook getrakteerd op een vloeibare specie, die zich langs alle kanten van mijn lichaam een weg naar buiten wist te vinden.
We hebben vandaag dan maar een hotelleke gepakt met airco zodat ik hier wat kan uitzieken en we morgen weer verder kunnen. Dafalgan, motilium en imodium: ik ben blij dat we het allemaal bijhebben.
dag 51: vrijdag 31/08/07
Vandaag ben ik 'genezen' en wel terug achterop de moto gekropen om snel weer naar de westkant van Baja te rijden. Het is ook wel warm, maar tenminste niet zo vochtig. Toen we een tussenpauze namen om ons te verfrissen met een colake in een klein cafeetje, zat daar ne poepzatte mexicaan wat tegen ons te lullen. Wij vonden dat wel een beetje grappig tot hij naar zijn auto ging en z'n megames aan ons wilde showen. Hij was nog niet aggressief, maar met ne zatte weer ge nooit. Toen de eigenaar door had dat wij het een beetje vreemd begonnen te vinden, heeft hij dit gast er met z'n klikken en z'n klakken buitengesmeten, maar dan ook letterlijk gesmeten. De Leo concludeerde hieruit dat ge in Mexico tenminste een show gratis bij uw cola krijgt, wat in Vegas niet het geval was...
Even later kreeg de Weking het idee om te gaan zwemmen, want hij had een schoon weggetje gezien naar't strand. Wij zijn weer even blijven steken in het diepe strandzand en de Leo heeft het zand wel van heel dichtbij gaan bekijken, maar het loonde de moeite. Het was een prachtig strand... 's Avonds hebben we onze tent opgeslagen in een midden van niks en hebben we een schoon cactuskampvuur gemaakt. Stinkt een beetje, maar brand goed...
dag 52: zaterdag 01/09/07
Magda, ne gelukkige verjaardag he. Ik hoop dat ons ma er aan gedacht heeft om een kaart in de bus te steken, want de laatste 20 jaar was ik altijd thuis om haar eraan te herinneren... Natuurlijk wil ik ook de Wittie ne goeiendag doen en de 2 goudvissen, als die nog leven in ieder geval. Ik meen mij ook nog te herinneren dat Lennert en Liene vandaag jarig zijn, dus zal ik die bij deze ook maar ne gelukkige verjaardag wensen.
We zijn vandaag La Paz doorgereden om al eens te kijken wat de ferries naar het vasteland te bekijken. De volgende vertrekt maandag, dus zullen we die nemen. Toen we in La Paz op aan een kraampje een paar taco's naar binnen aan't smakken waren, begon alles ineens nogal heftig te bewegen. Het was een aardbeving, die ons blijkbaar heel wat meer spanning bezorgde als de doorsnee Mexicaan. Toch kwamen ze uit de winkels enzo direct de straat opgelopen om van de gebouwen weg te vluchten. Gelukkig was het maar een kleine beving, die geen schade berokkend heeft. Met iets meer adrenaline in ons bloed als voorheen, zijn we dan maar uit La Paz gereden richting zuiden waar we aan een strand geslapen hebben met gigantische golven. Weking en Leo konden zich natuurlijk niet meer bedwingen en zijn in de golven gaan spelen (of hebben de golven met hen gespeeld?). De Weking had beter eerst even nagedacht en de motosleutel uit z'n broek gehaald, want nu zwerven er in de zee ergens motosleutels van ons rond. Gelukkig geen al te groot probleem, want we hebben nog een reservesleutel bij...
Toen we vanmorgen opstonden, waren er al een paar vissers gearriveerd aan ons kampeerplekje. Ze zeiden gelukkig gewoon vriendelijk goeiendag en lieten ons verder gewoon doen. We zijn vandaag naar de oostelijke kant van Baja California gereden en hebben ondertussen onze kleren nog eens kunnen wassen en een internetcafeetje opgezocht. Aan deze kant van Baja is het enorm warm en zwoel, zelfs het zeewater kan niet meer voor verkoeling zorgen. Vanavond hebben we nog eens een camping genomen omdat we een doucheke echt wel konden gebruiken.
dag 50: donderdag 30/08/07
Toen ik vanmorgen wakker werd, was m'n maag zich aan't amuseren met het maken van toertjes van 360 graden. Iets daarna werd ik dan ook getrakteerd op een vloeibare specie, die zich langs alle kanten van mijn lichaam een weg naar buiten wist te vinden.
We hebben vandaag dan maar een hotelleke gepakt met airco zodat ik hier wat kan uitzieken en we morgen weer verder kunnen. Dafalgan, motilium en imodium: ik ben blij dat we het allemaal bijhebben.
dag 51: vrijdag 31/08/07
Vandaag ben ik 'genezen' en wel terug achterop de moto gekropen om snel weer naar de westkant van Baja te rijden. Het is ook wel warm, maar tenminste niet zo vochtig. Toen we een tussenpauze namen om ons te verfrissen met een colake in een klein cafeetje, zat daar ne poepzatte mexicaan wat tegen ons te lullen. Wij vonden dat wel een beetje grappig tot hij naar zijn auto ging en z'n megames aan ons wilde showen. Hij was nog niet aggressief, maar met ne zatte weer ge nooit. Toen de eigenaar door had dat wij het een beetje vreemd begonnen te vinden, heeft hij dit gast er met z'n klikken en z'n klakken buitengesmeten, maar dan ook letterlijk gesmeten. De Leo concludeerde hieruit dat ge in Mexico tenminste een show gratis bij uw cola krijgt, wat in Vegas niet het geval was...
Even later kreeg de Weking het idee om te gaan zwemmen, want hij had een schoon weggetje gezien naar't strand. Wij zijn weer even blijven steken in het diepe strandzand en de Leo heeft het zand wel van heel dichtbij gaan bekijken, maar het loonde de moeite. Het was een prachtig strand... 's Avonds hebben we onze tent opgeslagen in een midden van niks en hebben we een schoon cactuskampvuur gemaakt. Stinkt een beetje, maar brand goed...
dag 52: zaterdag 01/09/07
Magda, ne gelukkige verjaardag he. Ik hoop dat ons ma er aan gedacht heeft om een kaart in de bus te steken, want de laatste 20 jaar was ik altijd thuis om haar eraan te herinneren... Natuurlijk wil ik ook de Wittie ne goeiendag doen en de 2 goudvissen, als die nog leven in ieder geval. Ik meen mij ook nog te herinneren dat Lennert en Liene vandaag jarig zijn, dus zal ik die bij deze ook maar ne gelukkige verjaardag wensen.
We zijn vandaag La Paz doorgereden om al eens te kijken wat de ferries naar het vasteland te bekijken. De volgende vertrekt maandag, dus zullen we die nemen. Toen we in La Paz op aan een kraampje een paar taco's naar binnen aan't smakken waren, begon alles ineens nogal heftig te bewegen. Het was een aardbeving, die ons blijkbaar heel wat meer spanning bezorgde als de doorsnee Mexicaan. Toch kwamen ze uit de winkels enzo direct de straat opgelopen om van de gebouwen weg te vluchten. Gelukkig was het maar een kleine beving, die geen schade berokkend heeft. Met iets meer adrenaline in ons bloed als voorheen, zijn we dan maar uit La Paz gereden richting zuiden waar we aan een strand geslapen hebben met gigantische golven. Weking en Leo konden zich natuurlijk niet meer bedwingen en zijn in de golven gaan spelen (of hebben de golven met hen gespeeld?). De Weking had beter eerst even nagedacht en de motosleutel uit z'n broek gehaald, want nu zwerven er in de zee ergens motosleutels van ons rond. Gelukkig geen al te groot probleem, want we hebben nog een reservesleutel bij...
Abonneren op:
Posts (Atom)