donderdag 16 augustus 2007

Bryce Canyon

dag 36: donderdag 16/08/07

Bryce Canyon: hoe mooi kan de natuur toch zijn. Prachtig, echt prachtig. We hebben geprobeerd foto's te maken, maar het is onmogelijk om dit op een klein papiertje te vatten. Ik zou zeggen: "Komt dat zien, komt dat zien."
We zijn ook al eventjes door Zion gereden, maar gaan morgen echt in de Canyon duiken. Dan hoor je meer van ons...
Vandaag hebben we het thuisfront nog eens kunnen contacteren met een ongeveer 1 uur-durend telefoontje. Toch altijd leuk om eens te horen hoe het op Nieuwmoer altijd lekker z'n gangetje blijft gaan...

groeten aan iedereen,

Liesbeth en Weking

Dag vrienden

dag 34: dinsdag 14/08/07

Omdat we gisterenavond een motelleke gepakt hadden, zijn we vandaag lekker lang blijven liggen en hebben we geprofiteerd van het feit dat iemand kabel-tv uitgevonden heeft. Jack Nickolsonweek, dus dat wil niemand missen...
Dan maar stillekes doorgereden richting Monument Valley. De John Wayne-achtige taferelen komen zo in uw hoofd opspelen als je daar staat. Daarna hebben de gravelweg genomen door Valley of the Gods, dit was een aanrader van het BMW-koppel en het was zeker de moeite. Een gravelweg in redelijke staat met hier en daar een stukske los zand in, maar in een prachtige omgeving. Jaja, God bless America. Wat is dit een prachtig land.
Boven in de bergpas nog Hollanders gezegd dat het wijzer was om terug te keren met hun giga mobilhome, want draaien in de korte bochtjes zou onmogelijk worden. Vlak na het terugsturen van onze vriendelijke noorderburen kregen we een onweersbui op ons dak. Wat een druppels. Ze duurde maar 5 minuten, maar we waren nat tot op ons onderbroek. Gelukkig is dat niet erg bij deze temperaturen, dus eventjes later waren we weer droog en wel.
In Glenn Canyon de prachtigste kampplaats tot hiertoe opgezocht en omdat er geen ranger in de buurt bleek te zijn hebben we het betalen maar achterwege gelaten. We hadden dit plekje, buiten een koppel franstaligen, lekker voor ons alleen...

dag 35: woensdag 15/08/07

Dag vrienden van de poezie,

Vandaag is het moederdag. Weer een reden om een gedicht voor te dragen. Een zeer goede reden. Zelfs de meest belangrijke reden. Het is de reden, die meer een reden is dan alle andere redenen. Als dit geen reden zou zijn, dan zouden we voor mijn part de gehele poezie, dichtkunst en zelfs literatuur even goed in de vuilbak kunnen smijten.
Maar nee, vrienden. Dat doen we niet. Wij, als vrienden van de poezie, vinden dit nog steeds een goede reden, dus heb geen angst. De dichtkunst staat nog niet op de rand van de afgrond. Het is nog niet gedaan.
Er is echter een ander probleem. Wie is waardig genoeg een gedicht te schrijven voor een reden als die van vandaag. Ik niet, dat weet ik. Dus vrienden, ik stel hetvolgende voor. Wil diegene, die zich waardig genoeg voelt, opstaan en hier reageren met een gedicht. Maak ons, de vrienden van de poezie, blij en verheugd.

Alvast bedankt.

Vandaag hebben we een mooie weg afgelegd door Canyonachtige gebieden. Ondertussen nog een onweersbuitje op onze helmpjes gekregen, waardoor we onder een niet zo waterdichte boom beschutting moesten zoeken. Een eindje voor Bryce Canyon hebben we dan een kampplaats gevonden, waar we morgen eens rond zullen kijken.

dinsdag 14 augustus 2007

Moederdag

Even dit tussendoor.

Ik wil alvast ons ma, ons moeke, ons moemoe en de bomma ne gelukkige moederdag wensen. Ik doe het al een beetje op voorhand, want ik weet niet of ik morgen ergens ne computer zal aantreffen...

Groeten,

Liesbeth en Weking

Klimmende Weking en verfrissende schaduw

dag 33: maandag 13/08/07

Heet, heet, heet. Nog heter dan gisteren... zo heet dat m'n maag het er een beetje moeilijk mee kreeg. Maar het was weer oh zo mooi... Arches was echt de moeite. Het is geen groot park, maar wel knap. De Weking heeft zich heel de dag geamuseerd met het beklimmen van die bogen, terwijl ik toch meer geneigd was om de schaduw op te zoeken.
Op de weg van het nationaal park naar de slaapplaats hebben we lange tijd geflirt met het onweer tot we het uiteindelijk toch op ons dak gekregen hebben. Maar het deed goed... alles koelde lekker af. Zalig.
Omdat het te hard regende om ons tentje op te stellen, hebben we een motelleke gepakt. Tijdens het schuilen voor de regen hebben we nog een tof koppel leren kennen. Ze reden elk met een BMW en ze vonden onze reis zo geweldig, dat ze ons getrakteerd hebben in een restaurantje. We hebben ook nog een speciaal koelend sjaaltje gekregen en kregen bijna de kans niet om iets terug te geven. Trakteren op ne koffie lukte nog net en daarna maar in ons bedje gekropen. Maar 't was weer ne gezelligen avond.

Gelukkige verjaardag Lander

dag 32: zondag 12/08/07

Eerst even tot de orde van de dag komen en de Lander ne gelukkig verjaardag wensen...
Vanmorgen werden we gewekt door een combinatie van blijtende baby's en brandende zon. Dan maar eens op tijd op de been. Dat mag ook wel eens. Onze vriendelijke Engelsman kwam nog een foto van ons maken. Die zal hij dan misschien op z'n schouw zetten.
Vandaag was het de mooiste en de heetste dag, 40'C... Puffen, maar wel puffen met ne prachtige achtergrond. Onderweg zijn we nog een familie stokstaartachtigen en een paar ruige Hawaiianen tegengekomen. Een echte bende was het, die Hawaiianen toch. Ik heb de breedste van de bende uitgezocht en gevraagd of ik met hem op de foto mocht. Tja, 't waren grappige gasten.
We zijn nu gevorderd tot vlak voor Arches Nat. Park, waar we morgen een kijkje gaan nemen.

verjaagd door een eekhoorntje

dag 31: zaterdag 11/08/07

7 uur 's morgens: gekrijs, gehuil, geschreeuw. Een paar cayotes zijn van hun oren aan't maken, maar wat maakt het uit... ik draai me nog eens om tot we ineens vanalles op ons tent horen vallen. Een eekhoorntje was ons aan't aanvallen en bekogelde ons met dennenappels. Toen we onze tent verzet hadden om op te ruimen, hield hij ermee op. Als test heb ik daarna een paar van die dennenappels terug omhoog gegooid en inderdaad: hij begon opnieuw. Ongelofelijk he: we zijn verjaagd door een evil eekhoorntje.
We zijn dan maar terug de prairie ingetrokken met een tussenstop in een hilarisch cowboycafe in Jackson. Toen we 's avonds in Rock Springs op de camping zaten, kwam er ineens een Engels koppel naar ons met een gekoelde biertjes om te vragen of we na ons eten hen wilden vergezellen om nog wat meer te buurten en te drinken. We mochten die biertjes al houden als voorproevertje. Een beetje raar, maar 't was gezellig.

Yellowstone met z'n geisers

dag 30: vrijdag 10/08/07

De Bear Tooth Pass bracht ons, samen met een horde van Harleys, van Montana in Wyoming. Ze komen en gaan allemall richting Sturgis, een motormeeting met zo'n 500.000 moto's. Voor ons ligt dit nogal uit de richting, dus tjokken we verder richting Yellowstone. Prachtige geisers gezien daar. Je hebt het gevoel dat er elke seconde een vulkaan kan uitbarsten. Zeker de Old Faithfull was fantastisch. 's Avonds hebben we onze kampplaats gedeeld met ne vader en zoon van Utah. Naast ons zat ne zatte Vietnamveteraan, die aan het kampvuur veel onzin wist uit te kramen.

Terug on the road

dag 29: donderdag 09/08/07

Afscheid genomen van Merle en Jan en met La Poderosa de prairie ingetrokken. Zo'n 200 km ten zuiden van Fort Benton geraken we met een paar bikers aan de praat en blijkt het dat ze Merle en Jan kennen. Deze gasten hebben ons overtuigd een ommetje te maken via de Bear Tooth Pass en zo Yellowstone binnen te rijden. Vandaag zijn we tot aan de voet van de pas gereden en toen we ons tentje net opgesteld hadden, kwam er doodleuk een elandenvrouwtje met kalf voorbijgewandeld en zo'n 5 minuten later werden ze gevolgd door een hertje. Mooi, mooi.