dag 120: donderdag 08/11/07
Van 0 tot 4330 m stijgen op één dag. Dat hebben we gedaan vandaag en het was de moeite. Peru is echt knap. Vanuit de woestijn, waar we nog een sympathieke Duitser op de moto tegenkwamen, zijn we via de hoogste zandduin van de wereld richting 4000m geklommen. Het was al redelijk laat toen we een kampeerplekje vonden en het was vooral heel koud. Verdekke, wat was het koud... Zeker als je daar net uit de warmte van de woestijn komt. Toen ons tentje recht stond, zijn we dus snel in onze warme slaapzakjes gekropen en hebben we onze oogjes toe gedaan...
dag 121: vrijdag 09/11/07
Toen we vanmorgen doorreden en we op alle riviertjes, die we tegenkwamen ijs zagen liggen, begreep ik waarom ik het zo koud had gisteren. Na weer even te stijgen naar 4300 m, begonnen we aan de afdaling, die voor heel wat verwarming zorgde. Toen we ´s middags zaten te lunchen aan een rivierke, zaten we al weer te puffen van de warmte. Omdat we ´s avonds geen goei kampeerplekje konden vinden hebben we voor 1,25 euro in Limatambo een ´camping´ genomen. Slapen op ne schone gazon kan zeker geen kwaad.
dag 122: zaterdag 10/11/07
Annelies en Trigven, een gelukkige verjaardag!!
Vanmorgen hebben we de 70 km, die ons nog restte om tot Cuzco te geraken, gereden en hebben we hier een hostal genomen. Cuzco is echt een knappe stad met allerlei gezellig pleintjes, maar naar mijn goesting lopen er hier iets te veel toeristen rond. We hebben besloten om niet naar Machu Picchu te gaan. We weten dat het heel schoon is enzo, maar dat grapje zou ons zo´n 200 dollar kosten en dat vinden we iets te veel van het goeie. Die stenen blijven daar nog wel een tijdje liggen, dus kunnen we nog altijd komen kijken. Ondertussen hebben we ook ontdekt dat onze schokdemper ongeveer ten dode opgeschreven is en dat komt ons niet al te goed van pas voor de gravelwegen die ons te wachten staan. Hopelijk vinden we bij de bmw dealer in La Paz hiervoor een oplossing.
zaterdag 10 november 2007
woensdag 7 november 2007
Van de bergen in de woestijn
dag 114: vrijdag 02/11/07
Bijna heel de dag hebben we ons boven de 3500m grens bevonden met prachtige uitzichten tot gevolg. Aan de kant van de weg zijn de vrouwen de varkens met gasbranders aan het bewerken en ik moet zeggen: als ze dan klaar zijn, zien ze er ten eerste grappig uit en ze zijn nog redelijk lekker uit. Op een prachtig siesta plekje nog even genoten van het niksdoen tot we wakkergeschud werden door een jeep met wel hele harde panfluitmuziek. In Catacocha hebben we een hotelleke gepakt.
dag 115: zaterdag 03/11/07
De grens met Peru overschrijden was zo rustig en kalm dat het zelfs plezant werd. We kwamen er nog twee toffe Amerikanen tegen op Suzuki V-Stroms. Zij reden noordelijk en zeiden dat we Peru heel mooi zouden vinden en gelijk hadden ze... Zo´n 100 km voorbij de grens opteerden we voor 40 km gravel in plaats van 80 km omrijden. Het viel hier meteen op hoeveel armer Peru is dan Ecuador. De gravelweg bracht ons al snel in een woestijnlandschap dat we eerlijk gezegd niet verwacht hadden. Misschien toch eens een toeristenboekske lezen... In Olmos hebben we dan onze eerste nacht in Peru doorgebracht.
dag 116: zondag 04/11/07
Het woestijnlandschap is echt prachtig. Het is alleen spijtig dat de Peruanen ranzigaards zijn. Overal dumpen ze hun vuil. Het was van Mexico geleden dat we dat nog gezien hebben en volgens mij is het hier nog gekker als in Mexico. Toen ik vandaag naast de weg ineens koehoorns zag liggen, hebben we die dingen van voor op de moto gebonden. De Weking moest er eerst even aan wennen, maar mijn enthoustiasme had hem al snel overtuigd. Nu hebben we eindelijk een waardige vervanger voor ons Spa-manneke dat ze in Prince Rupert in Canada gepikt hadden. Toen ik even later de Weking zei dat ikniet wist of hij boven op die grote duin kon geraken, was hij al snel vertrokken en even later stond hij er bovenop, zoals verwacht.
dag 117: maandag 05/11/07
Gelukkige verjaardag vake... Aan de telefoon klonk hij nog rond en gezond, dus kan hij er weer een jaartje tegen...
Vandaag hebben we nog zo´n 12 km gereden tot Chimbote, waar we een rustdagje houden. Het werd dringend tijd om ons huishoudelijk werk nog eens op orde te stellen, dus hebben we ons kleren laten wassen, ons schoenen laten poetsen en ons koffers nog eens uitgekuisd, wat echt heel dringend nodig was.
dag 118: dinsdag 06/11/07
Na onze verdiende rustdag zijn we weer de woestijn ingedoken. Onderweg nog aan het strand gaan kijken met een hoop rode krabben en een paar gigantische dode pelikanen. ´s Avonds hebben we gekampeerd in het nationaal reservaat van Lachay geslapen. Het was een prachtige groene plek midden in de woestijn, echt wonderbaar. De mist maakte het allemaal een beetje spooky, zeker als je weet dat ik net vandaag het gelijknamige boek van Stephen King uitgelezen heb... (jaja, ik kan toch lezen)
dag 119: woensdag 07/11/07
We wilden vanmorgen wachten tot de mist wat was weggetrokken om onze tent te laten drogen, maar toen dat om half 10 nog niet gebeurd was, zijn we toch maar doorgereden met een natte tent. Vandaag moesten we Lima door en de Amerikanen aan de grens hadden ons gewaarschuwd dat dat een hele opgave was, maar al bij al viel het nog mee. Toen we zagen dat het oude centrum precies toch wel de moeite was, hebben we nog even getwijfeld of we er toch zouden inrijden, maar omdat we geen zin hadden in de drukte van een grootstad, hebben we toch besloten om door te rijden. We zijn nog tot in Pisco geraakt. Dit stadje is enorm hard getroffen door de aardbeving van 15 augustus. De meeste mensen wonen hier nu in tenten en bij het bekijken van sommige half vervallen gebouwen, moet je soms even slikken. We hebben dan maar dat ene hotelletje gepakt dat nog heel was...
Bijna heel de dag hebben we ons boven de 3500m grens bevonden met prachtige uitzichten tot gevolg. Aan de kant van de weg zijn de vrouwen de varkens met gasbranders aan het bewerken en ik moet zeggen: als ze dan klaar zijn, zien ze er ten eerste grappig uit en ze zijn nog redelijk lekker uit. Op een prachtig siesta plekje nog even genoten van het niksdoen tot we wakkergeschud werden door een jeep met wel hele harde panfluitmuziek. In Catacocha hebben we een hotelleke gepakt.
dag 115: zaterdag 03/11/07
De grens met Peru overschrijden was zo rustig en kalm dat het zelfs plezant werd. We kwamen er nog twee toffe Amerikanen tegen op Suzuki V-Stroms. Zij reden noordelijk en zeiden dat we Peru heel mooi zouden vinden en gelijk hadden ze... Zo´n 100 km voorbij de grens opteerden we voor 40 km gravel in plaats van 80 km omrijden. Het viel hier meteen op hoeveel armer Peru is dan Ecuador. De gravelweg bracht ons al snel in een woestijnlandschap dat we eerlijk gezegd niet verwacht hadden. Misschien toch eens een toeristenboekske lezen... In Olmos hebben we dan onze eerste nacht in Peru doorgebracht.
dag 116: zondag 04/11/07
Het woestijnlandschap is echt prachtig. Het is alleen spijtig dat de Peruanen ranzigaards zijn. Overal dumpen ze hun vuil. Het was van Mexico geleden dat we dat nog gezien hebben en volgens mij is het hier nog gekker als in Mexico. Toen ik vandaag naast de weg ineens koehoorns zag liggen, hebben we die dingen van voor op de moto gebonden. De Weking moest er eerst even aan wennen, maar mijn enthoustiasme had hem al snel overtuigd. Nu hebben we eindelijk een waardige vervanger voor ons Spa-manneke dat ze in Prince Rupert in Canada gepikt hadden. Toen ik even later de Weking zei dat ikniet wist of hij boven op die grote duin kon geraken, was hij al snel vertrokken en even later stond hij er bovenop, zoals verwacht.
dag 117: maandag 05/11/07
Gelukkige verjaardag vake... Aan de telefoon klonk hij nog rond en gezond, dus kan hij er weer een jaartje tegen...
Vandaag hebben we nog zo´n 12 km gereden tot Chimbote, waar we een rustdagje houden. Het werd dringend tijd om ons huishoudelijk werk nog eens op orde te stellen, dus hebben we ons kleren laten wassen, ons schoenen laten poetsen en ons koffers nog eens uitgekuisd, wat echt heel dringend nodig was.
dag 118: dinsdag 06/11/07
Na onze verdiende rustdag zijn we weer de woestijn ingedoken. Onderweg nog aan het strand gaan kijken met een hoop rode krabben en een paar gigantische dode pelikanen. ´s Avonds hebben we gekampeerd in het nationaal reservaat van Lachay geslapen. Het was een prachtige groene plek midden in de woestijn, echt wonderbaar. De mist maakte het allemaal een beetje spooky, zeker als je weet dat ik net vandaag het gelijknamige boek van Stephen King uitgelezen heb... (jaja, ik kan toch lezen)
dag 119: woensdag 07/11/07
We wilden vanmorgen wachten tot de mist wat was weggetrokken om onze tent te laten drogen, maar toen dat om half 10 nog niet gebeurd was, zijn we toch maar doorgereden met een natte tent. Vandaag moesten we Lima door en de Amerikanen aan de grens hadden ons gewaarschuwd dat dat een hele opgave was, maar al bij al viel het nog mee. Toen we zagen dat het oude centrum precies toch wel de moeite was, hebben we nog even getwijfeld of we er toch zouden inrijden, maar omdat we geen zin hadden in de drukte van een grootstad, hebben we toch besloten om door te rijden. We zijn nog tot in Pisco geraakt. Dit stadje is enorm hard getroffen door de aardbeving van 15 augustus. De meeste mensen wonen hier nu in tenten en bij het bekijken van sommige half vervallen gebouwen, moet je soms even slikken. We hebben dan maar dat ene hotelletje gepakt dat nog heel was...
Abonneren op:
Posts (Atom)