Van Valle de la Luna tot Villa General Belgrano

Pff, lang geleden dat ik nog eens geschreven heb...

Eerst ga ik den Toon hier eens in de bloemekes zetten ze. Jullie weten het misschien allemaal nog niet, maar vanaf nu hebben wij officieel nen Belgisch kampioen in de familie. Nu kunnen we pas echt stoefen...

Toon, een hele dikke proficiat he... Echt knap gedaan!!!

dag 129: zaterdag 17/11/07

Dat Chili een pak moderner is als Bolivië is wel het minste dat je kan zeggen. Na even verder te rijden op de zandweg, kwamen we zelfs op pekweg terecht. Zonder het geluid van rammelende koffers zijn we dan verdergereden door het prachtige droge landschap tot San Pedro de Atacama. Morgen gaan we Valle de la Luna induiken, maar we hebben vandaag bij het passeren al flarden kunnen zien en zelfs dat was al enorm indrukwekkend. San Pedro de Atacama is een hypertoeristisch dorpje, dus hebben we hier maar een hostal genomen.

dag 130: zondag 18/11/07

Wat een dag, wat een dag!!!
Eerst zijn we Valle de la Luna ingereden. In het indrukwekkende maanlandschap hebben we met onze motorkostumekes nog even astronautje gespeeld. Net echt... Misschien hebben ze hier in den tijd hun filmke wel opgenomen.
Daarna was het weer gedaan met de pek. Na 250 km gravelweg door de bergen - heel mooi trouwens - kwamen we aan de grens. Een douanekantoor was er niet te vinden, enkel een politiekantoor. En weten jullie wat die flikken ons doodleuk vertelden: dat we onze uitreisstempel in San Pedro de Atacama hadden moeten ophalen... 250 km terug dus... Wij daar natuurlijk enorm van ons kl*ten maken. Ikke in´t Vlaams. Ze verstonden mij wel niet, maar ze wisten verdomd goed wat ik bedoelde. We hadden ten eerste geen naft genoeg meer om 250 km terug te rijden en ten tweede zeker geen goesting genoeg meer. De weg was niet bepaald goed te noemen en weg en terug zou dat dus 500 km voor niks betekenen. Op de vraag hoe we dat dan hadden moeten weten, konden ze geen antwoord geven. Ze konden alleen vertellen dat dat met heel veel toeristen gebeurde. De idiote Chilenen. Uiteindelijk was meneer de opperflik wel vriendelijk, want hij heeft dan een briefke geschreven voor de Argentijnse douane, die zich zoals elke normale douane direkt aan de grens bevond. In z´n briefke stond dat we toch in het zuiden Chili nog eens binnenrijden, dus dat het niet zo´n probleem was.
Aan de Argentijnse kant moesten ze eens goed lachen met de achterlijkheid van de Chileense douane en gaven ze onze stempel zonder problemen. We moesten zelfs niet betalen, maar misschien had Wekings accentje daar ook wel iets mee te maken...
In het douanekantoor na lange tijd het eerste toilet met bril gevonden en ik dacht terwijl ik erop zat: "Viva Argentina".

dag 131: maandag 19/11/07

Vanmorgen van ons kampeerplekje vertrokken en ontbijt genomen in San Antonio de los Cobres, een dorpje dat enorm gegroeid is tegenover twee jaar geleden. Verder gereden langs de prachtige pas van Tren de las Nubes. Dit deel gaan we met ons ma en ons pa nog eens rijden, maar het is zo prachtig dat het zeker geen kwaad kan om het dubbel te rijden. Twee jaar geleden hebben we dit stukje ook gereden en toen vond ik het ook al zo mooi, maar ik was precies een heel deel vergeten. Ja ma en pa, hier gaan jullie van genieten.
In ieder geval hadden we ´s avonds heel wat kilometers achter de rug en ergens tussen Salta en Tucuman hebben we dan een goei hotelleke gepakt.

dag 132: dinsdag 20/11/07

Ineens veel chance gehad vanmorgen. We dachten gisterenavond: "Ah, we gaan het er eens goed van pakken." We hadden ons eten lekker op de kamer laten komen, samen met een fleske wijn en een fleske bier, daarna nog wat chips en nootjes gegeten... Lekker allemaal.
Vanmorgen wilden we dus gaan betalen en dat meisje van de balie rekende alleen die chips en die nootjes uit de minibar aan. Wij netjes betaald en gezwegen over het eten en de drank en snel doorgereden. Hebben we weer gegeten en gezopen voor nikske...
We zijn weer goed doorgereden vandaag en zo´n 130 km voor Cordoba was de goesting om te rijden voorbij. In Jesus Maria hebben we halt gehouden en hebben we ons op poëtisch vlak nog eens helemaal laten gaan om een gedicht te schrijven voor ons ma.

dag 133: woensdag 21/11/07

Dat ons ma en den Toon vandaag verjaren, dat weten jullie allemaal al, maar toch nog eens gelukkige verjaardag aan alletwee...

Vanmorgen zijn we redelijk op tijd doorgereden en waren we al om een uur of half 11 in´t dorp. Eerst ons ma even gebeld voor hare verjaardag en dan hier en daar al eens een bezoekje gebracht. De Juan heeft ons een bed aangeboden, dus gebruiken we nu Juans en Naty´s huisje als uitvalsbasis om iedereen te bezoeken.

dag 134 - 139: woendag 22/11/07 tot dinsdag 27/11/07

Tante Liliane is den 22e verjaard, dus nog een gelukkige verjaardag he...

We zitten nu zo´n kleine week in´t dorp en het doet toch echt goed om zo eens een vakantie te nemen in de vakantie. We hebben bijna alle oude vrienden en kenissen al een bezoekje gebracht, zijn al gaan zwemmen in de rivier, hebben een beetje rondgesnord in de omgeving en zijn samen met de Juan naar Cordoba gereden. Op de terug weg van Cordoba nog half zijn gat in panne gevallen met de auto, maar Juan de handyman heeft het met enkel een keukenmes kunnen repareren. De Juan zijne kleine is echt fantastisch. Ze bleit alleen maar als het nodig is en lacht voor de rest altijd. Met haar dikke billekes en haar rond koppeke ziet ze er echt stralend uit.
We hebben ons busticket naar Buenos Aires al gekocht en daar gaan we dus de 5e december ons ma en ons pa ophalen. Bij de ouders van de Juan hebben we al logement voorzien. De josmobiel onderbrengen in het kleine voortuintje van de Juan zou een beetje moeilijk worden, denk ik...