Grenzen, grenzen en nog eens grenzen

Aan al mijn onoplettende lezers,

Ik was hier al een week of twee de foute dag bij de foute datum aan't schrijven en dus ook fout aan't leven. Ineens had ik door dat er iets niet klopte, omdat het zondag op zaterdag was... Een beetje beter opletten he mannen. En zeker Chantal, gij ging toch alles in de gaten houden...

dag 87: zaterdag 06/10/07

Vandaag hebben we de grens met El Salvador overschreden. 't Was een gemakkelijke grens en we moesten niks betalen, dus dat was in orde. Aan de grens kwamen we 2 bmw-rijders van El Salvador tegen. Ze waren heel sympathiek en zijn 150km met ons meegereden om ons de weg te wijzen. Een van die mannen reed nog een eindje verder mee tot hij plots afdraaide aan zo'n park met allemaal villakes. Hij reed daar tot aan zo'n villake dat zijn buitenverblijf was en zei dat we daar mochten logeren. Spijtig genoeg had hij geen sleutel bij, maar we mochten er kamperen en z´n zwembad gebruiken. Omdat z´n ramen gemakkelijk demonteerbaar waren, hadden wij slimmerikken geen sleutel nodig en hebben we toch gebruik kunnen maken van de sanitaire voorzieningen binnen. Omdat we niet helemaal stout wilden zijn, hebben we toch maar ons tentje buiten opgesteld. Dit park lag aan een prachtige bochtige kustweg met metershoge kliffen en grappige kleine tunneltjes. Ja, 't was de moeite om Edwin te leren kennen.

dag 88: zondag 07/10/07

Vandaag hebben we El Salvador doorkruisd, wat voor zo´n klein landje redelijk snel gebeurd is. We hebben dan een ranzig hotelletje genomen in Santa Cruz de Lima. Veel keuze hadden we niet, want de paar hotelletjes, die er waren, waren allemaal ranzig. Ons tentje opstellen in de tropenregen, was ook geen optie. De megakakkerlak doodgeslagen, onze slaapzakjes verkozen boven de aanwezige lakens, een filmke gekeken en gaan slapen...

dag 89: maandag 08/10/07

Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan, want we hadden een missie: de grens met Honduras overschrijden. Dit is de grens waar iedereen ons voor gewaarschuwd had, maar al bij al viel het nog mee. Het heeft 3 uur geduurd, we hebben 14 kopies moeten laten maken en weer 40 dollar moeten betalen, maar het was minder erg dan de tragische verhalen die op internet te vinden zijn. De Weking heeft weer een grote portie geduld moeten gebruiken en ik heb tijd terwijl m'n Spaans kunnen oefenen bij het vaste grensmeubilair. Na het vieze hotelletje van gisteren, hebben we vandaag eens een degelijk hotel gepakt met zwembad en al. Ne mens mag wel iets hebben he...