Nog meer grenzen en nog meer regen

dag 90: dinsdag 09/10/07

Gisteren Honduras binnen, vandaag Honduras weer buiten. Vandaag zijn we Nicaragua binnengehobbeld over de miserabele weg tot Managua. Een vieze stad met schreeuwend dure hotelletjes. Uiteindelijk met de hulp van nen overvriendelijke gast toch een min of meer betaalbare bed and breakfast gevonden. De moto in het restaurant geparkeerd, want het regende weer pijpenstelen.

dag 91: woensdag 10/10/07

In de voormiddag ons ma nog eens gebeld en iets gegeten in een stadje waar de vrouwen blijkbaar heel goedkoop zijn of de Amerikanen er veelvoor willen betalen. Iets na de middag de grens met Costa Rica overschreden, waar we 2 motorijders leerden kennen. De ene, Vicente, op een Yamaha Diversion en de andere, Juan Carlos, op een shopper. Vicente, een Mexicaan rijdt van Mexico naar Ushuaia en Juan Carlos, een Costa Ricaan, is op 10 dagen van San Francisco naar Costa Rica gereden. We zijn samen verder gereden tot Cañas. Vicente en Juan Carlos reden nog door, maar wij vonden het iets te nat en te donker. In Liberia heeft Juan Carlos ons allemaal getrakteerd op een overheerlijk avondmaal, dus zijn we met een volle maag in ons bed gekropen.

dag 92: donderdag 11/10/07

Vandaag zijn wekletsnat geworden tot op ons ondergoed. We hebben 4 uur lang in de gietende regen gereden. De weg, die we normaal wilde nemen, was door modder overspoeld en er zijn 13 doden gevallen. Dan maar een andere weg genomen, maar door een aardverschuiving was het ook hier file. Door flink te manouvreren, zijn we toch aan de werkende bulldozer geraakt. Hij had net genoeg weggeruimd om ne moto te laten passeren, dus hebben we dat maar snel gedaan. In San José - de hoofdstad - aangekomen, waren we alletwee doodop. Toen we een Holliday Inn zagen, konden we ons niet meer bedwingen en hebben we daar maar een kamer genomen. Een lekker warme douche deed ons al snel bekomen, waardoor we nog wat kunnen genieten hebben van de gezellige stad. Gewinkeld voor een nieuwe jeansbroek, een lekker avondmaal genomen in´t hotel en in ons lekker zacht beddeke gekropen...

dag 93: vrijdag 12/10/07

Vanmorgen genoten van het lekkere ontbijt, onze droge en propere kleren gaan ophalen in de wasserij en weer vertrokken. Het late vertrek was misschien geen goede keuze, want we botsten direct op een regenbui, die de rest van de dag zou duren. In weer en wind zijn we een bergpas van 3500m gepasseerd, die wel bleef duren. Na het eindeloze stijgen, kwam na een tijdje dan toch de snelle en verlossende afdaling. Omdat we totaal verkleumd en verkrampt op de moto zaten, was het bochten nemen niet meer zo eenvoudig. Beneden aankomen werd het gelukkig iets warmer, maar onze gebeden, dat het aan de kust misschien beter zou zijn, werden niet verhoord, dus zijn we weer kletsnat op zoek gegaan naar een hotelletje. Ik geef jullie 1 goede raad: Ga nooit in oktober naar Costa Rica... Aan het aantal Hollanders hier is ook te zien dat de tickets heel goedkoop zijn nu, maar je kan niets van het land zien omdat het bedekt is met één grote regenwolk.

We zijn vandaag op de helft van onze trip, dus wordt het tijd om jullie op de hoogte te brengen van de stand van zaken en van kilometers natuurlijk.

autokilometers in Canada: 2217 km
motorkilometers: 20680 km

Zo, dat is al goed gereden he..

dag 94: zaterdag 13/10/07

Vanmorgen zaten we al om 10 voor 7 aan de ontbijttafel, dus waren we vroeg klaar voor vertrek. Een slimme keuze, want we hebben lange tijd regenvrij kunnen rijden. Droog en wel de grens met Panama gepasseerd. Op 45 minuten waren we erdoor, dus dat was eenvoudig. Vandaag hebben we door de mindere regen nog eens wat kilometers op de teller kunnen zetten, dus zijn we zo´n 490km verder geland in Aguadulce. Onderweg zijn we nog ne Pool en nen Braziliaan tegengekomen. Die Pool had al ongeveer de hele wereld rondgetrokken en was nu met een GS op pad, die hij in Japan gekocht had. Zijn trip zal eindigen in Mexico. De Braziliaan was met een minishopperke 250cc onderweg van Brazilië naar Miami, waar z´n 2 zonen wonen. Die gast was 63 jaar, dus kan je toch wel als Die Hard motorijder beschouwen. Morgen rijden we tot Panama City, waar we een transportmogelijkheid naar Zuid Amerika gaan zoeken.