rijden, rijden, rijden, ...

dag 159: maandag 17/12/07

Omdat een deel van de weg, die op de kaart als gravel stond aangegeven, reeds geasfalteerd was, vlotten de kilometers iets sneller dan verwacht. Het woestijnachtige landschap met op de achtergrond een bergketen raasde voorbij. Toen we aan een groenten- en fruitstandje stopten, vertelde die man ons over een plek waar we konden zwemmen zo’n 10 kilometer verder. We konden eerst niet goed geloven dat je in dit droge landschap überhaupt 1 druppel water kon vinden, maar toen we de plek bereikten, zagen we dat hij zeker niet overdreven had. Het was een zwemplekje zoals in de film met een watervalletje dat in een breed en diep stukje rivier viel. Echt prachtig. We mochten er ’s avonds gratis kamperen onder de hoge bomen, die ons voor de zon konden beschutten en hebben er nog lekker veel te veel gegeten. Ons ma bestelde namelijk een portie kip met sla en daarvoor kreeg ze een volledig reuzekieken en een bak sla.

dag 160: dinsdag 18/12/07

Vandaag een prachtig stuk weg afgelegd door een bergpas, die een beetje onverwacht op onze weg opdook. In het nationaal park van Talampaya zijn we gaan kijken naar de metershoge wanden, waarnaast je plotseling heel klein lijkt. Om Valle de la Luna binnen te mogen waren we te laat en de doorgangsweg, die op onze kaart staat, bestaat blijkbaar niet. Dan maar niet naar Valle de la Luna. Je moet altijd een reden achterlaten om nog eens terug te komen he… In het volgende dorpje, zo’n 70 kilometer verder, hebben we dan een camping gevonden.

dag 161: woensdag 19/12/07

Woestijn, woestijn, woestijn. We hebben vandaag heel wat kilometers afgelegd in de schroeiende hitte. Toch waren we vroeger dan verwacht al in Mendoza. Hier in Mendoza hebben we dan een hotel genomen om een beetje te bekomen van het vele aantal kilometers en te genieten van een airco.