Mexicaanse feestdag

dag 64: donderdag 13/09/07

Wat een dag, wat een dag... Vanmorgen vroeg opgestaan, heel vroeg opgestaan. De taxichauffeur, die den Dietwin naar de luchthaven zal brengen, stond al klaar. Met plakkerige ogen zijn we op de moto gekropen om de taxi achterna te rijden. Door druk verkeer en dergelijke zijn we elkaar kwijtgespeeld en is ons afscheid totaal de mist ingegaan. Wij zijn te laat aan de luchthaven gearriveerd, terwijl den Dietwin gelukkig net op tijd was. Het vervelende was dat we van elkaar niet wisten wat er gebeurd was. Daarom hebben we nog een tijdje ne koffie gedronken in de luchthaven om zeker te weten of den Dietwin z´n vlucht niet gemist had. Toen we wilden vertrekken, vroeg ne gast van de security of we iets wilden vertalen voor hem naar´t Engels. Na het vertalen dan toch maar doorgereden. Onderweg kwamen we voorbij een winkeltje waar ze stickers maakten. Onzen Duits heeft een beetje overdreven met z´n Duitslandstickers en wij hebben een bescheiden panamericanasticker laten maken. Het was goedkoop en ge kon echt zeggen wat ge wilde.
Op weg richting Zamora zijn we nog een geiser gepasseerd, met een nogal goor zwembad errond. In Zamora zijn we een hondadealer binnengestapt op zoek naar banden en wat onderdelen voor de moto van de Leo, maar die konden ons niet echt verderhelpen. Uiteindelijk hebben we daar dan een hotelletje genomen.

dag 65: vrijdag 14/09/07

´s Morgens zijn we de helm gaan kopen, waar we gisteren naar staan kijken hebben, dus kan de Leo met z´n knalgeel helmpje doorrijden. Echt ver hebben we niet doorgereden vandaag, want we zijn nogmaals gestopt bij nen ijzermarchant, die onze zijpoot een beetje verlast heeft. De moto stond namelijk altijd nogal schuin. We hebben ook nog aan ´Pimp my Twin´ gedaan, want de Weking en de Leo hebben nieuwe protectie aan de handvaten van de Africa Twin gemaakt. Toen we daar zo stonden, stopte er nog ne gast met ne shopper, die ons nog wat toeristische informatie heeft gegeven. Uiteindelijk hebben we vandaag slechts ongeveer 30 km gereden tot een dorpke dat Tangancicuaro de Arista noemt. Een gezellig dorpje waar ze al begonnen waren met feesten voor de zondag. Dan is het namelijk nationale feestdag van Mexico.

dag 66: zaterdag 15/09/07

Vandaag hebben we de weg gereden, die die gast met z´n shopper ons had aangeraden. Zijn woorden ´jaja, dat is allemaal pekweg´ waren weer een zuiver voorbeeld van Mexicaans optimisme. Pekweg was er nauwelijks te bespeuren, maar wel prachtige bergdorpkes en een leuke offroadweg. Meerdere diersoorten deelden deze weg met ons en de Leo heeft nog een gastje opgepikt dat stond te liften. We zijn ook nog een kijkje gaan nemen aan de vulkaan. Deze vulkaan heeft in ´43 een dorpke met lava bedekt en enkel de kerktoren is blijven staan. Ik heb mij een paardje genomen om er naartoe te gaan en de jongens hebben hun beentjes nog eens kunnen strekken.
´s Avonds kwamen we in Uruapan aan en waren we op zoek naar een hotel, maar de hotels waren er verschrikkelijk duur. Toen we stonden te bespreken wat we zouden doen, kwam er ineens ne gast naar ons. We geraakten aan de praat en hij vroeg toen wat we ongeveer wilde betalen voor een nacht. Wij zeiden hem maximum 350 peso. Die gast vertelde ons dat dat wel in orde zou komen. Hij stapte een hotel binnen waar we net gehoord hadden wat een kamer koste en zei het meisje achter de balie, dat wij die kamer voor 350 peso moesten krijgen. Dat meisje knikte en gaf ons de kamer. Toen wij daar een kwartier eerder gevraagd hadden wat het kostte, was dat nog 900 peso. Wij dachten dat die gast van de maffia was ofzo, maar later bleek dat hij eigenaar was van dat hotel. Goed voor ons! We hebben ineens 2 nachten genomen in verband met de nationale feestdag.

dag 67: zondag 16/09/07

Gisterenavond was het vollop feest in de stad. Het was gezellig, maar we hadden wel verwacht dat de Mexicanen langer konden feesten, dus hebben we in het hotel nog wat nagefeest.
Zondagmorgen was er een grote stoet in de stad. Marcherende soldaten, flikken en kinderen. Soms een beetje zielig voor die klein mannen en de soldaten hadden soms nogal groet geweren bij. Op de markt hebben de Weking en de Leo alletwee ne katapult gekocht. Daar hebben ze zich de rest van de dag mee geamuseerd. De hotelkamer lag dan ook vol propkes WC-papier en stekskes... Mannen, ´t blijven klein kinderen. Dat zeggen ze toch altijd...