Houston, we have a problem! Ze zeggen dat we zot zijn...

dag 107: vrijdag 26/10/07

Vanmorgen vroeg opgestaan om onze vlucht naar Houston te halen. Nog eventjes moeten lopen in Miami, maar dat is goed voor de conditie he... In de luchthaven gekeken wanneer de vlucht van den Dietwin aankwam en dan met ne lekkere mocca frappuchino van de Starbucks in de hand wachten. Ge had den Dietwin zijne kop moeten zien, toen wij ´Hé Dietwin, gelukkige verjaardag´ riepen. Het enige wat er voor ongeveer een minuut uitkwam was: ´Dees kan ni waar zijn.´, maar dat was het dus wel. ´s Avonds hebben we dan op´t gemakske wat bijgebabbeld en kennis gemaakt met de crew bij een lekker wijntje aan´t zwembad.

dag 108: zaterdag 27/10/07

Een lekker ontbijt genomen met alles erop en eraan. Daarna zijn we downtown Houston gaan verkennen met z´n gigantische kantoorgebouwen en kraaknette straten. Nog wat gaan rondhangen in het plaatselijke fun park, maar toen werd het al snel tijd voor den Dietwin om zich klaar te maken voor de terugvlucht naar den Belgique. Om 17.50u was het dan zover. Time to say goodbye. Nog een schoon foto van de crew en weg was het busje. Maar het was plezant...
Den Dietwin heeft met z´n puntenkaart een schoon kamer voor ons gereserveerd met toegang tot de executive lounge. Daar zijn we dan wat gaan rondhangen. Toen we terug op de kamer kwamen, hadden we een berichtje van den Benji. De nieuwe private air crew was gearriveerd en zat aan´t zwembad met het nodige bier. De wijn hebben wij nog bezorgd en zo zijn we dan tot een uur of half 2 blijven hangen. Toen het te koud werd aan het zwembad en zelfs de nodige handdoeken uit de fitnessruimte niet meer hielpen, hebben we ons maar verzet naar de bar van´t hotel.

dag 109: zondag 28/10/07

Weer genoten van het fantastische ontbijt samen met de crew en daarna gaan rondhangen in de gigantische shoppingmall met geïntegreerde schaatspiste. Daarna zijn we naar het Hyatt hotel downtown getrokken, wat den Dietwin voor ons geregeld had. Jaja, slecht is dat niet ze. Zo eens naar Houston komen en al den Dietwin z´n punten opbrassen in luxehotels... gelukkige verjaardag he jongen. Wij zijn toch een fantastisch cadeau he...

dag 110: maandag 29/10/07

Omdat we de taxi en de shuttlebus naar de luchthaven schreeuwend duur vonden, hebben we besloten om gebruik te maken van het openbaar vervoer. Het was een fluitje van een cent, want er vertrok een rechtstreekse bus vlak bij het hotel naar de luchthaven en we waren welgeteld twee dollar kwijt. Omdat het allemaal wat sneller ging dan verwacht, waren we al goed op tijd op de luchthaven. Aan de check in hadden we geluk dat we een madammeke hadden, dat kon nadenken. Wij hadden namelijk de meest gecompliceerde vlucht uit de volledige luchtvaartgeschiedenis volgens mij:
- eerst van Houston naar Dallas
- dan van Dallas naar LA, waar we dan een nachtje mochten blijven
- dan van LA terug naar Miami
- en uiteindelijk van Miami naar Quito
Dat madammeke vroeg of we een reden hadden om naar LA te gaan en toen wij zeiden van niet, heeft zij heel onze vlucht gratis en voor niks veranderd. We mochten ineens naar Miami vliegen, waar we dan de dag nadien de vlucht naar Quito konden nemen.
Een nachtje Miami zagen we wel zitten, dus hebben we dat vrouwke wel duizend keer bedankt om zo vriendelijk te zijn.
Aangekomen in Miami hebben we dan een hotelleke in Miami Beach genomen.

dag 111: dinsdag 30/10/07

Onze vlucht naar Quito ging pas om half 4 in de namiddag, dus hadden we nog wat tijd om rond te slenteren aan Miami Beach. Spijtig dat Horatio niet met z´n Hummer voorbij gescheurd kwam om een of andere misterieuze moord op te lossen. De Weking was met z´n hemdje in ieder geval in volledige Miami Vice stijl, dus het was in orde.
Onze vlucht vertrok, net als de vorige, weer ongelofelijk stipt. Ja, American Airlines is een aanrader als ze niet in een of ander gebouw willen vliegen. En ´s avonds waren we weer in Quito en waren we blij dat al onze spullen er nog stonden zoals we ze achtergelaten hadden.